Śmietnik myśli

Nie mogę się jakoś zabrać za tego photobloga. Mógłbym tutaj powiedzieć kultowe nie mogę znaleźć czasu, ale to byłaby tylko głupia i prostacka wymówka jakiej używa większość ludzi, kiedy nie zajmuje się realizacją swoich marzeń. Na wszystko da się znaleźć czas, chociażby miało się setki zajęć na głowie. Usprawiedliwiać mogą się najwyżej samotne matki. To jest trochę głupie, ktoś twierdzi, że nie ma na nic czasu przez szkołę, naukę, musi chodzić na treningi, zajęcia artystyczne i jeszcze obowiązki domowe. Z pewnością kogoś takiego znacie. Odwiedźcie taką osobę w domu, to zobaczycie ten brak czasu.. Prawdopodobnie nasz zajęty znajomy będzie oglądał Trudne Sprawy na Polsacie, lub sprawdzał Facebooka. Odszedłem trochę od tematu, po prostu nie będę wymyślał wymówek. Nie używam ostatnio photobloga, bo jakoś nie mam chęci.. Niby chcę przez to pisanie być dla wszystkich współtowarzyszem odnajdywania właściwiej, życiowej drogi. Jednak myślę, że większość mądrali skomentuje mnie słowami gówniarzowi się nudzi. I jaki niby mam być w tym sens?

Zabrałem się za tą notkę, ponieważ pewna bardzo mądra i bliska mi osoba namawiając mnie do pisania użyła takiego argumentu którego po prostu nie potrafiłem odeprzeć. Podałem tu tytuł Śmietnik myśli, zastanawiacie się może czemu? Tak naprawdę to moje tytuły są zazwyczaj bezsensu, chyba to zauważyliście? Aktualna nazwa jest taka, ponieważ do tej noty przelewam wszystko co tylko mi wpadnie do głowy. Przyznam: nie mam żadnego konkretnego tematu. Na swoim komputerze, włączając Worda nie miałem żadnego pomysłu co napisać. Po prostu na Ducha Świętego się zdaje. Zobaczymy co z tego wyniknie.

Myślałem trochę nad tą notą, ale nic konkretnego nie wpadało mi do głowy. Co można doradzać ludziom, skoro sam nie jestem idealny, sam borykam się ze swoimi problemami, ale jednak z dziwnych przyczyn niektórzy mówią mi, że potrzebują tych notek. Więc powiedzmy, że piszę dla wąskiego grona tych moich czytelników. Pewien drobiazg chodził ciągle w mojej  głowie podczas myślenia nad tematem, mianowicie to fenomen pewnego człowieka. Ktoś raz mi tu w anonimowym komentarzu strasznie dowalił swoją głupotką. Już nie raz czytałem obraźliwe komentarze pod moim tekstem i jakoś tam nie twierdzę, żeby autorzy tych słów byli jacyś źli lub niemądrzy. Ale ten jeden komentarz był głupi po prostu.. "Ale długa notka, nie chce mi się jej czytać,"  mniej więcej tak brzmiał ten komentarz. Notka którą nazwał zbyt długą miała około 700 słów. I przepraszam, jeśli to ma być długie, to czy ten człowiek nigdy nie czytał książek? Nigdy się nie uczył? W normalnej książce zwykły rozdział ma kilkanaście razy więcej słów niż typowy mój artykuł. Wszystko dowodzi, że ten ktoś w całym swoim życiu nie przeczytał ani jednej, chociaż krótkiej książki. Człowieku, który tak okropnie mi pojechałeś po ambicji, jeśli to czytasz, może i to dziwnie zabrzmi, ale chcę Twojego dobra i radzę Ci, żebyś chociaż raz zaglądnął do jakiejś książki, zapewniam Cię, że nic złego się nie stanie, a zyskasz same korzyści. A skoro jesteśmy właśnie na temacie książek, to chyba każdy kto myśli wie, że warto dużo czytać. Każda książka, magazyny, artykuły, a w pierwszej kolejności Pismo Święte. To wszystko zawiera w sobie ogrom wiedzy. Z dobrej książki wyniesiemy coś, czego nas w żadnej szkole nie nauczą. Ale co będę wymyślał kolejne argumenty. Po prostu czytajcie! Tym wyróżniają się mądrzy ludzie! Zawsze najbardziej mnie motywuje taki cytat: Czym różnią się ludzie czytający książki od oglądających telewizję? Czytający książki rozkazują oglądającym telewizję!. Osobiście nie pragnę władzy, nie chcę nikomu rozkazywać, ale te słowa dają do myślenia. Ktoś teraz powie, że tylko tak mówię, gdyby przyszło co do czego to z rozkoszą wydawałbym rozkazy. Odpowiem tak: wystarczy popatrzeć co władza robi z naszymi polskimi politykami. Patrząc na nich po prostu się zniechęcam. Jeszcze wcześniej wspomniałem o telewizji. Kiedyś stwierdziłem, że wszelkie kanały telewizyjne robią nam wodę z mózgu, więc po prostu przestałem używać tego wynalazku. I to bez większego problemu, jak chcę obejrzeć sobie jakiś film to po prostu na komputerze. Programy telewizyjne nie są potrzebne mi do szczęścia. Oczywiście nie zarzucam Wam, abyście też robili podobnie, oglądajcie sobie telewizję z czystym sumieniem, ale skoro to jest śmietnik myśli, chciałem z Wami tylko podzielić się tą refleksją. Także, nie pochlebiajcie mi z powodu nieużywania przeze mnie telewizji, bo za to po prostu więcej czasu marnuję błąkając się po Internecie.

Prawię Wam tu jakieś bezsensowne refleksje i niemądre myśli. Mądrością tak naprawdę jest tylko umiejętność prawdziwego kochania! Ale to nie jest takie łatwe, zależy co uważamy za miłość. Do czego zmierzam? Np.: Jeżeli mówimy dziewczynie, że ją kochamy, a tak naprawdę kierujemy się tylko macaniem ją po cyckach czy tyłku, to nam się miłość z pożądliwością pomyliła. Ale jeśli zrozumiemy na czym polega błąd, Bóg na pewno nauczy nas prawidłowo kochać. Nawet jeśli ktoś od nas już odszedł, nawet jeśli zamiast kochać  pożądaliśmy, po wszystkich pokochamy kogoś prawdziwie, a to sprawi, że w przyszłości będziemy naprawdę szczęśliwi ze swoją drugą połówką na resztę życia.

Właściwie co niektórzy wiedzą jaki kiedyś byłem, więc nim ktoś publicznie mnie uprzedzi, sam się przyznam, że kiedyś kierowałem się tylko jednym. Gdyby dawniej ktoś powiedziałby mi, że w przyszłości będę miał zamiar dochować czystości przedmałżeńskiej, to kazałbym mu się puknąć w czoło. A jak teraz jest? Myślę, że lepiej! Zrobiłem się staroświecki, ale dobrze mi z tym.
I tak króciutko na koniec kochani (zwracam się tak nawet do tych, co patrzą na mnie z pogardą), warto walczyć z własnym pożądaniem, aby móc później prawdziwie kogoś kochać.

Ello!