Bzdyru, bo ma poradnie.

Zastanawiam się co ze mną jest do cholery nie tak. Nigdy w życiu nie chciałam niczyjej krzywdy, a wszyscy chcą mojej. Dlaczego? Rozumiem, że można mnie nie lubić. Może komuś nie pasować mój charakter. Sama przecież za wieloma osobami nie przepadam, ale nie chcę zniszczyć im życia. 

Środa, 23:07. 
Siedzę na dywanie, a łzy spływają mi po policzkach jak głupiej. Sama nie wiem dlaczego. Może dlatego, że znowu przytłoczyła mnie samotność, o której staram się zapomnieć, a co chwilę daje mi się ona odczuć. Może dlatego, że nie mam już sił dłużej udawać, że jestem silna i że wszystko u mnie okej? Nie jest okej. Nienawidzę siebie coraz bardziej. Wygląd? Tutaj nic nie poradzę. Ewentualnie zabiorę komuś pomysł i zacznę chodzić z torbą na głowie. Coraz bardziej żałosna. OSOBOWOŚĆ, moja własna stała się moim wrogiem. Gdybym mogła to już dawno bym ją zmieniła, ale nie potrafię. Stworzyłam w głowie idealną osobę, którą nigdy nie będę i popadam z każdym dniem w pieprzoną depresję, z której nikt a nikt nawet nie chce mnie wyciągnąć. 

Zawsze problemy innych będą dla mnie ważniejsze niż moje, aż w końcu nie zauważę w jak głębokim gównie tkwię.