Resumption...

Resumption...

No proszę! Nie do wiary, kto dodał posta na photoblogu ;] Po około 3 miesiącach w trakcie co półrocznej rzezi niewiniątek, zwanej powszechnie sesją, udało się Brzeziowi  znaleźć chwilę, aby wrócić do swojego niegdyśniejszego zwyczaju trucia ludziom dupy, swoimi długimi, jak koryta Styksu, refleksjami nad przeróżnymi pierdołami, w jego mniemaniu jakże ciekawymi xD Co się z nim przez ten czas działo? Dlaczego nie pojawiał się na gadu gadu, tudzież chociażby na fejsie? Czy plotki o tym, że pociął się, załamany tym, że ktoś go skojarzył z grupą Emołszional Grup, są prawdziwe? Czy w takim razie ktoś się pod niego teraz podszywa, włamując się na konto i pisząc tego posta? Tego być może dowiecie się w następnych postach, bo teraz nie mam najmniejszej ochoty pisać opowiadania na podstawie 3 miesięcy życia chłopaka, wiecznie z głową w chmurach... xP

Nie podważonym faktem pozostaje jednak, że wyżej wspomniany Brzeziu, po pierwszej krwi przelanej podczas swojej dziewiczej sesji egzaminacyjnej, zdołał wyjść w blasku glorii i chwały, pokonując wszelkie przeciwności zwane egzaminami (najbardziej zaciekła walka z matematyką, mogła się w prawdzie już skończyć tym, że nasz dzielny student poległby niechybnie, gdyby nie opatrzność boga w którego nie wierzy, a która sprawiła, że w ostatnim pchnięciem długopisu zdołał pozbawić matematykę wystarczająco sił, aby ledwo, ledwo na trzy ją znać xP)... Szczęściu Brzezia nie było końca aż do teraz, kiedy po 6 miesiącach radości, tańców i swawoli w miasteczku studenckim, odwieczny wróg powrócił, aby ponownie gnębić bezbronnych żaków... Pierwsze starcie z Fizyką okazało się dla Brzezia dość pomyślne, ale nie zapominajmy, że jedna wygrana bitwa, to nie koniec wojny...

Efektem świętowania tej pierwszej walki z fizyką, jak i imprezy urodzinowej Anki i Rączki była amnezja, która kompletnie ogarnęła Brzezia jeśli chodzi o wydarzenia z nocy z piątku na sobotę... Ile czasu minie, zanim Brzeziu zdoła sobie przypomnieć chociażby połowę swoich wyczynów z tamtego czasu? Tego nie wie nikt... Fakt faktem, działo się tam sporo rzeczy, z których Brzeziu pamięta przy pomyślnych wiatrach ledwie połowę, a połowę z tej połowy której nie pamięta, zapewne wolałby nigdy w życiu sobie nie przypomnieć. Najbardziej przykre jednak zostaje to, że przynajmniej połowa z tych rzeczy o której wolałby, aby na zawsze odeszły w niepamięć, została uwieczniona na zdjęciach, z których, prawdopodobnie połowa zdołała już trafić na fejsbooka... Trochę zagmatwane, ale jakże prawdziwe :P

Ponoć istnieją świadkowie, którzy zarzekają się, że widzieli w sobotę po tej imprezie Brzezia całego i zdrowego, choć nie do końca żywego gdzieś na rondzie matecznego, tudzież w prokocimiu, w mieście Kraka, dokąd dzielnie zmierzał Brzeziu, aby wraz z Ame odwiedzić niejaką Mary xD Oskarżony o straszenie dzieci swoim wyglądem w szpitalu dziecięcym musiał jednak po jakimś czasie opuścić to miejsce i wrócić do swojej rodzinnej miejscowości, pomimo wstydu, jaki na niego spłynął wraz z dowodami rzeczowymi na wydarzenia ostatniej imprezy xP Także na następny dzień widziano go również w Radziszowie na Festynie, gdzie, stary chłop 20 lat na karku prawie, cieszył się, jak małe dziecko na jednej z karuzeli wesołego miasteczka... Tak... Fobia Brzezia przed zestarzeniem się i spoważnieniem jest kompletnie bezpodstawna... To dalej dzieciak xD

Na zakończenie dzisiejszej historii słowo do zdjęcia wykonanego przez Magdę Manturę, rzekomo ukazująca wraz z zespołem Hasselhöff, obnażającego się Brzezia na koncercie charytatywnym dla osób upośledzonych... Przypominam, że zostało ono zrobione w okresie jego zaginięcia i nie pojawiania się na fejsie, więc czy to aby na pewno on? Czy jedynie kolejna próba wywołania sensacji rodem z ostatniej strony Faktu, typu "Elvis żyje", "widziano Yeti", czy też "nie mogę spać, bo trzymam kredens"? Z tym też tematem do przemyśleń i komentarzy, jak również z przyjazną dla ucha piosenką zespołu Asking Alexandria pozostawiam was, drodzy czytelnicy...

http://www.youtube.com/watch?v=tLANvB7mcmE <= Asking Alexandria - Not the American Average