Część piętnasta.

Kilkanaście nastepnych dni przebiegało w sposób bardzo monotonny.

Pobudka. Śniadanie. Leki. Drzemka. Obiad. Leki. Godzinny spacer. Kolacja. Leki. Sen.

Kamila sama nie wiedziała, co jej jest.

Codziennie płakała. Nie miała ochoty z nikim rozmawiać.

Nie rozumiała samej siebie ani tego, co dzieje się w jej głowie.

Nie odbierała telefonów od Marcina. Z mamą też niechętnie zamieniała słowa.

O tacie słyszała tylko tyle, że znowu ma nową.

'Nic nowego..' 

Pomyślała.

3 dni wcześniej mama przywiozła jej netbooka.

Oglądała wciąż filmiki z gejami i lesbijkami.

Zeszła na temat zmiany płci.

Uznała, że ją to kręci.

Sama nigdy nie przywiązywała wagi do swojego wyglądu. 

Ubierała się w to, co kupowała jej rodzina.

Zwłaszcza tata.

'Ciekawe, jakby to było z dziewczyną.'

Na myśl o tym zaczęła się śmiać.

'Haha, ja lesbijką? Śmieszne.'

Założyła konto na INNASTRONA.

'Mogę pozmyślac. To tylko zabawa.'

Po 15 minutach dostała pierwszą wiadomość.

'CZEŚĆ. TO TWOJE ZDJĘCIE? JESTEŚ BARDZO MŁODA I ŚLICZNA! MAM 17 LAT, JESTEM Z OKOLIC POZNANIA. MOŻE SIĘ POZNAMY?'

Nie wiedziała, czy odpisać.

'HEY. TAK, MOJE. DZIĘKUJĘ! TY RÓWNIEŻ JESTEŚ ŁADNA.'

Pisały do 3 w nocy.

Na szczęście na sali nie było nikogo w ten dzień, oprócz niej, więc nikt się nie czepiał za światło padające od netbooka.

Dziewczyny pożegnały się i umówiły na następny dzień.