Rozdział 9

Po kilku minutach jazdy byłyśmy pod moim domem. Niestety zauważyłam samochód mamy.
-Ja tam nie wchodzę. -powiedziałam zakładanąc ramiona na pierś.
-Przestań. Chyba, że chcesz, żebym cię teraz zabrała do szkoły. Teraz, gdy nie jesteś przygotowana. -westchnęła zmuszając mnie tym, żebym zmierzyła się ze swoją napewno wkurzona matką. Wyszłam z auta i szłam chodnikiem prowadzącym do mojego domu. W połowie drogi odwróciłam się do Misty, chcąc, żeby powiedziała, że jednak nie musze wchodzić, ale nie. Ona tylko pokazała ręką, że mam wejść do środka. Wiedząc, że skończy się to dwu miesięcznym szlabanem weszłam cicho do domu mając cichą, niemożliwą nadzieję, że stanę się niewidzialna. Moja rodzicielka jednak musiała zobaczyć samochód Misty i stała już przy drzwich z surowym wyrazem twarzy i rękoma założonymi na pierś.
-Prze... -zaczęłam, ale moja wypowiedź została przerwana.
-Młoda panno. Po pierwsze -miałaś wrócić do domu nie za późno. Po drugie dziś jest szkoła i po trzecie gdzie ty byłaś?! -podniosła głos, ale nie do krzyku.
-Mamo przepraszam. Byłam na imprezie z Misty i miała mnie odwieźć, ale jej mama zadzwoniła do niej, że ma wrócić wcześniej do domu, bo jutro mamy szkołę. -zaczęłam improwizować. -Chciałam ja ubłagac, żeby Misty mogła mnie jeszcze odwieźć, ale była taka zdenerwowana, że nie dopuszczała tego do wiadaomości, że Misty by jeszcze gdzieś wyszła więc zgodziła się tylko na to, żebym u nich zanocowała. Miałam do ciebie zadzwonić i ci powiedzieć, ale rozładował mi się telefon. Dlatego też nie mogłam odbierać od ciebie. Przeepraszam. Tak bardzo.
-Przecież mogłaś zadzwonić od Misty. -jej głos już nieco złagodniał, ale nadal brzmiała ostro. Jestem dość dobra w kłamaniu, choć do tej pory tego nie wiedziałam. Tym razem nie byłam już pewna tego co powiem, bo nie miałam już pmysłu, ale nagle mnie olśniło.
-Misty zgubiła telefon na imprezie. -huh. Czy ja nie powinnam dostać jakiejś nagrody?
-Ah tak. Dobrze. Porozmawiamy później. Jak wrócisz ze szkoły. Masz wrócić ze szkoły prosto do domu. Nie ma żadnej kawy z koleżankami, czy coś innego. Prosto do domu. Idź po swoje rzeczy, a kiedy wrócisz wymyślimy ci z tatą odpowiednią karę.
-Okej. -powiedziałam smutno i ruszyłam na górę do swojego pokoju. Zabrałam potrzebne rzeczy i szybko zbiegłam na dół. Z głową zwieszoną na dół wyszłam dyskretnie z domu, żeby już nie zwrócić już na siebie uwagi mamy i weszłam do auta przyjaciółki.
-Było źle? -zapytała kiedy nawet jeszcze nie zamknęłam drzwi.
-Tak. Mam przyjść ze szkoły prosto do domu. Wymyślą mi z tatą karę. Powiedziałam, że twoja mama kazała ci szybko wracać do domu i nie pozwoliła ci mnie odwieźć więc spałam u ciebie, a nie dzwoniłam, bo padł mi telefon, a ty swój zgubiłaś na imprezie. Mam nadzieję, że uwierzyła.
-Ej. Kochana. Nie wiedziałam, że jesteś taką dobrą kłamczuchą. -uniosła rękę, żebym przybiła z nią piątkę, ale ja tylko spojrzałam na nią sceptycznie.
-Jedź, bo spóźnimy sie do szkoły jeszcze bardziej.

Heej. Przepraszam, że nie dodawałam i w ogólę, ale znów miałam ognisko. Takie tam na rozpoczęcie majówki. Boże. To dopiero długie weekendy, a co to będzie we wakacje. Obejrzałam sobie już 10 odcinków Pamietników Wampirków i to jest taaakie meega. Kocham to już! Teraz sobie muszę się skupić na tym, żeby mieć świadectwo z paskiem. Te przecudne piosenki nowe Jussa są przecudne. hahaha. Uuuu Maddie ma prooblem z mamą. Szkoda, że jej mama nie wie co się stało, bo by taka surowa nie była. No to tak. Ja spadam, bo jeszcze w piżamce siedzę. W końcu dzień wolny to mogę. Hahaha :p To pa miśki ;*