Takie niemądre. Jak nic.
Dodano: 29 MAJA 2016
Kochany!
Czy to nie zbieg okoliczności, że właśnie dziś, podczas wiosennych porządków znalazłam tego słonika, co mi podarowałeś na szczęście. Stał za zakurzonym obrazkiem aniołka na mym stoliku nocnym. W przypływie smutku, a może gniewu, pomyslałam, że nie chcę już szczęścia od Ciebie. Rzuciłam go w kąt, licząc, że rozbiję się w drobny mak, że nie będzie co zbierać. Jakież było moje zdziwienie, gdy od kryształowego słonika odleciało tylko serduszko, które było umocowane na końcu trąby szczęśliwego zwierzątka. Podniosłam go i uśmiechnęłam się 'widzisz słoniku, nawet los tak chciał'.
