Tak , godzina 02:36 , czyli to już DZISIAJ .   zdecydowanie , cieszę się na to spotkanie . Nareszcie będę mogła się przytulić do niego , zobaczyć go , jego uśmiech , jego unosząca się brew <3 ah , jak on wtedy cudnie wygląda . Znowu będę mogła posłuchać jego opowiadań i śmiechu . i będzie ON i będę JA .
Boję się tego spotkania . A jak ja za dużo sobie wybrażam i on mnie bierze  totalnie jako koleżankę ? Jeżeli będzie obojetny na mnie? Jeżeli on stwierdzi , że odległość mu tak przeszkadza , że nie potrafi ze mną być . Co wtedy ? Boję się jego obrzucenia . Jego obojętnośći . Bo ... bo ja chcę z nim być . Może wtedy znalazłabym ten spokój którego tak bardzo mi brakuje ? 

Zobaczymy , muszę przeżyć jakoś dzisiejszy dzień. z Nim <3


                  DAMIAN <3



              

 

 

Ale nie wszystko jest takiew różowe... Coś zawsze musi być nie tak .

Ir ? Denerwuje mnie , on widzi ze cos jest nie tak , a ja nie umiem mu tego wszystkiego powiedzieć. Ciężko mi przez to cholernie , bo jednak to jest Ir. . Najgorzej będzię mu powiedzieć , że nie idę z nim na studniówkę . O jezu ... Wiem , że go zranię . Najgorsze jest to , że nigdy tego nie chciałam . NIe go , bo to jest Ir . I właśnie to mi chyba przeszkadza . Suka się ze mnie robi i tyle. Nawet w stosunku do przyjaciela nie potrafię być inna , nie potrafię się poświęcić .
Ko też mnie denerwuje.

                               Odpycha mnie ostatnio od facetów , którzy chociaż bez powodu się do mnie przytula , bo ja nie chcę innego niż Damian .

Męczy mnie ostatnio to , że znowu się zminiam , że znowu jest coś nie tak .  

                                                                 pierdolę to.