Nie obiecam  nic już nic juuż.

Matura, jasne. Co jeszcze? może wymyśle coś wielkiego. łeh..

Szczerze? nie umiem już pisać. A nawet nie ogarniam klawiatury. Moje palce się nie przyzwyczaiły. I nie wiem co pisać. Choć chwilę temu wszystko wypełniało mnie. A teraz chce mi się płakać. Mam tak straszne wachania nastrojowe że odpadam. Nie jem. Cały dzień i cholera jestem z siebie dumna. Obok lezy cudne spagetti a ja patrze na nie z obrzydzeniem. Mam rozkminy, takie w chuj i chyba pójdę se w chuj. Gdzieś tam. Sama myśl że nikomu nie jestem ważna, nikomu. cholera jakie błędy popełniam. Nie ma Ciebie tutaj. I coraz dziwniej mi. I poszła bym się przejść tak jak za dawnych dobrych czasów. Ze słuchawkami w uszach. Czas mi spierdala i słyszę tylko bicie mojego serca.