Zupełnie zapomniałam o cząstce wiersza Szymborskiej....

Miłość szczęśliwa. Czy to jest normalne, 
czy to poważne, czy to pożyteczne - 
co świat ma z dwojga ludzi, 
którzy nie widzą świata? 

Wywyższeni ku sobie bez żadnej zasługi, 
pierwsi lepsi z miliona, ale przekonani, 
że tak się stać musiało - w nagrodę za co? za nic; 
Światło pada znikąd - 
dlaczego właśnie na tych, a nie na innych? 
Czy to obraża sprawiedliwość? Tak. 
Czy narusza troskliwie piętrzone zasady, 
strąca ze szczytu morał? Narusza i strąca. 

Spójrzcie na tych szczęśliwych, 
gdyby się chociaż maskowali trochę, 
udawali zgnębienie krzepiąc przyjaciół; 
Słuchajcie, jak się śmieją - obraźliwie. 
Jakim językiem mówią - zrozumiałym na pozór. 
A te ich ceremonie, ceregiele, 
wymyślili obowiązki względem siebie - 
wygląda to na zmowę za plecami ludzkości! 
(...)
_____________________________________________
Budzić się od kilku dni ze świadomością, że to będzie niesamowity dzień- rewelacja.
Na tym jednak nie koniec.
Owe dni w rzeczywistości okazują się nieprzeciętne... 
_____________________________________________
Home.