;-)

To ta... no... Krzywa Wieża

Zakochana po uszy... bo...

-nawet w pociągu nawiązuję znajomości chociażby z konduktorem.

-spotykam fajnych studentów, a także już mężczyzn pracujących takich... mmm.... w garniturkach.

-wszyscy się do mnie uśmiechają, a ja do nich.

-wszyscy są mili i serdeczni, pomocni także.

-Kraków piękny jest!

-park bliziutko.  cudny z resztą

-ludzie tam uprawiają sporty! taaaak, spacery, biegi, rower, to normalka i nikt nie patrzy się jak na głupa!

-pokoje w akademiku są cudne.

-dziewczyny z obsługi i panie sprzątaczki też są miłe.

-bo pan z komisji rekrutacyjnej powiedział "to witamy na studiach i do zobaczenia w październiku", a Aga się prawie popłakała ze szczęścia.

-bo znowu się zasiedziałam przed Galerią Krakowską (cholera znowu nie weszłam, a może jakieś sportowe sklepy są?!) i bym nie zdążyła na pociąg.

-bo tam wszystko jest ładne i fajne (jak to stwierdziła mama po moich relacjach).

Zakochana po uszy i na cholere mi facet?

Ogniskoooooooooo, proszę, uważajcie na mnie... ale już w domu powiedziałam, że się spiję także luz. :]