Źle mi....

z moim sadłem. Strasznie źle. Czuję się taka oślizgła.

Stwierdziłam że pomoże mi to sie ogarnąć, więc zaczynam. Dzisiaj- waga, wzrost, wygląd.
Mam 170 cm wzrostu, ważę póki co 66 kilo- wiem, strasznie dużo, obrzydliwie  dużo.
Jestem gruba i tyle, co tu więcej pisać. Mam pospolitą twarz, średniej długości jasne włosy, wielki tyłek i ogromne cycki, których z całego serca nienawidzę, opone na brzuchu, pełno rozstępów, zwałów sadła, trzęsące się uda i łyski, w dodatku z nadmiarem mięśni- to po rehabilitacji, mam nogi jak radziecka pływaczka.
Mam sadło nawet na rękach:(

Najgorsze jest to, że kiedyś byłam chuda. Nie szczupła, CHUDA. od wczesnego dzieciństwa do jakiegoś 17 roku życia mogłam jeśc tony słodyczy, tłuszczu, obżerać się na noc, nie tyłam, miałam ok 47 kilo wagi na 165-168 cm wzrostu. I nagle wszystko się skopało- bo dostałam hormony, bo lekarz stwierdził, że nie produkuję....po hormonach przytyłam ok 30 kilo, potem trochę schudłam, ale urósł mi tyłek, przybyło w klacie, nagle moje nogi przestały być patyczkami....To do tej pory boli. Chcę znów być szczupła, 55 kilo byłoby w sam raz, wiem że nie jestem już nastolatką i zwyczajnie nie da się pewnych rzeczy osiągnąc....zwłaszcza kiedy ma się szerokie biodra i nigdy raczej się nie zmniejszą- chyba ze wymienie miednicę na mniejszą. Jestem dość grubokoścista, to też straszne:(

Dzisiaj zjadłam ok pół litra maślanki bez tłuszczu- jakieś 200 kalorii.

Ćwiczyłam ok pół godziny- 60 brzuszków, rozciąganie, wymachy itp....potem pójdę na rower.