photoblog.pl
Załóż konto
Dodane 12 KWIETNIA 2012
163
Dodano: 12 KWIETNIA 2012
Pozwoliłam mu upaść, upaść mojemu sercu.
 
`
 
 
Wszystko co mi powiedziałeś nigdy nie było szczere, dziękuję, -powiedziała upadając.
Chcę wierzyć w słońce, nie chcę już wierzyć w chmury.
 
Nigdy nie będziesz mój. Wierzę w to i śmieję się do łez, płynących z bólu mojego serca.
 
 
-Widzisz tą Kobiete? -zapytał kolega kolegi.
-Tak, a co? - odpowiedział i zapytał.
- Ta osoba jest tak samo ważna jak dla Ciebie komputer. Tak, ma na imię Klaudia. - powiedział z uśmiechem.
 
 
`
 
 
Zacząć od zera, zepchnąć w niepamięć.
Wszystkie problemy zamurować w ścianie
.
 
`
 
 
Może chcę dobrze, ale przynoszę ból..
 
`Biegnę donikąd, choć coś mówi stój..Otwarta rana, ja znów sypię sól.
 
Chciałabym abyś teraz tu był. przytulił, pocałował, zaufał, POKOCHAŁ..
 

 
Kiedy Was juz nie ma wszystko stało się inne, wszystko rzuciło się w niepamięć. Wszystko straciło sens. Nikt mnie nie rozumiał tak jak wy. Straciłam takich tam PRZYJACIÓŁ..
 
 
Kochanie? - zapytałam.
-Tak? - zapytał.
-Kochasz mnie?
- Nie, ja Cię więcej niż kocham, jesteś tylko ty ja i wszystko staje się lepsze. - odpowiedział.
 
 
 
-Hej, pomożesz mi? - zapytała mała dziewczynka.
-Tak oczywiście, co się stało kochanie? - zapytałam.
-To, o tu. Tu jest! Strasznie boli. - wskazała na serduszko.
-Chodzi o chłopaka? - zaśmiałam się.
-Sama nie wiem, jest taki Kubuś.. i jest strasznie szłodziutki, ale nie wiem co się dzieje. - łzy napłynęły jej do oczu. Być może to łzy szczęścia.
- To miłość kochanie, to miłość..
 
Zarejestruj się teraz, aby skomentować wpis użytkownika x3niebieskax3.