Rok nierokiem

Zal jaka kartke wyslalam mojemu tacie pare dni temu na dziec ojca. Trudno. Kazdy ma to na co sobie zasluzyl. Zal tez ze odbiera mnie z lotniska. Moglby mnie odebrac Misiu, Kuba, Martyna, ciocia albo w najgorszym wypadku wrocilabym autobusem. Nie umarlabym przeciez. Ale nie.. ON MUSI MNIE ODEBRAC. Zal tez ze slysze jak sie mna chwali w rodzince i jak wszyscy mowia mu ze sa ze mnie dumni. HAHAH ze co...ON NIE MA W TYM ZADNEGO UDZIALU. Pomijajac fakt ze nie ma byc z czego dumnym. Tak samo mozna byc dumnym ze studentow czy z pracujacych w Polsce. Ale zbieranie sobie pochwal o coreczce z duma.. tato to obrzydliwe. Masz sumienie?
We wtorek wyniki egzaminu. Ale zdalam. Wszystko napisalam. Teraz tylko pytanie na ile?
Byc moze gdyby sprawy sie inaczej potoczyly wlasnie za niecale 2 tygodnie wsiadalabym do samolotu nie majac kupionego biletu na powrot do Anglii. Ale wracam. Zostaje kolejny rok. Matura, prawko, kurs, praca. Troche duzo tego nie wiem jak to w rzeczywistosci bedzie wspolgrac. Zobaczymy.
Kamila wraca w polowie lipca do Polski.. bede za nia tesknic. Ale to bedzie niesamowite jak kiedys sie spotkamy w Polsce.. pojdziemy na polska impreze czy wejdziemy do polskiego sklepu... Dzieki niej mam mozliwosc zwiedzenia Warszawy. Londyn nas polaczyl... i po raz kolejny usmiecham sie na mysl o wspomnieniach ktore dni mi tworza juz teraz. Taka cena podrozy. Ale ciesze sie ze ja poznalam i tyle razem zwiedzalysmy. Zycze jej powodzenia!
W piatek ostatnie zakupy przed polska. Pozniej weekend z maluchami. Ale nalezy sie Domi i Lukaszowi. Za wszystko co dla mnie robia. Kolejny tydzien, juz bez kursu. Pakowanie..
A w Polsce wysciskam moja Amelke, pojde z mama na spacer, powiem jej o moich planach.. pewnie zapalimy razem papierosa i znow uderzy mnie rzeczywistosc jak bardzo juz nie jestem ani dzieckiem ani nastolatka. Kims pomiedzy wlasnie nastolatka a dorosla osoba. Ja juz sie nie chowam po katach ze pale ona nie odchodzi na kilometr abym nie wdychala dymu z jej papierosow. Pozniej pojednanie z Ola. Chyba bedzie fajnie... wiem ze sie stara i brakuje jej mojej osoby. Z wzajemnoscia. Ale nie zaluje ze sie nie spotkalysmy wtedy. Czasami trzeba takiego dzialania aby ktos docenil i otworzyl oczy.. coraz czesciej potrafie podejmowac takie decyzje. POJADE DO MOJEJ BABCI. BOZE KOCHAM TE STARSZA PANIA NAD ZYCIE. Zobacze sie z Esta i cala ekipa. Pojedziemy na dzialke do niej. Juz widze nasze wyglupy. I znow bitwa o to gdzie kto spi ZADBEJ PODLOGI TYM RAZEM... GABRYSIA TEZ JEDZIE. NIE MA INNEJ MOZLIWOSCI. DZIEKUJE ZA UWAGE.
I dni leca i leca.. pamietam ze gdy przyjechalam niedaleko zaczynali budowac apartamenty do wynajmu. Dzis powoli koncza. Maluchy juz same stoja, robia pare krokow samodzielnie, lada moment beda biegac. Mam dluzsze wlosy ale w Polsce zapewne zetne. Mowie po angielsku zdecydowanie szybciej. Kocham. I jestem Kochana? I chociaz zmeczona czesto.. to szczesliwa.