dokad tak biegniesz

"Niepokoj i niepewnosc zawarte w niebezpieczenstwie utraty tego, co sie posiada, zupelne nieobecne sa w modus bycia. Jesli jestem tym, kim jestem, nie zas tym, co posiadam, nikt nie moze pozbawic mnie pewnosci ani zaagrozic mojemu bezpieczenstwu i poczuciu tozsamosci. Centrum mojej osobowosci spoczywa wewnatrz mnie samego. Moja zdolnosc bycia i ekspresji podstawowych wladz mentalnych jest czescia struktury charakteru i zalezy wylacznie ode mnie. Odnosi sie to oczywiscie do normalnego zycia, nie zas, rzecz jasna, do sytuacji takich, jak powazna choroba, tortury i inne okolicznosci wystepowania przemoznych restrykcji zewnetrznych. Jedyne zagrozenie mego bezpieczenstwa, wowczas gdy jestem, spoczywa we mnie: w utracie wiary w zycie i wlasne moce tworcze, w sklonnosciach regresywnych, w lenistwie wewnetrznym i pragnieniu by inni ukladali mi zycie."

Miec czy byc...
Czy Erich Fromm wiedzial jak zyc...?

Chyba wiedzial. Bardziej niz mniej. Skonczylam wlasnie czytac, ale bede musiala wrocic jeszcze do pewnych kwestii, chyba moja wiedza mnie ogranicza by wszystko zrozumiec bez dluzszej analizy.