to

Ja,

     Zagubiony wśród urojeń rzeczywistości.

     Zagubiony w słowach Tych Mądrych,
     Mądrych, którzy każą nam myśleć, tak jak oni myślą.   

     Narzucają nam profile i normy, stawiają bariery.
Kim jestem?
     Mowią, że człowiekiem. Podobno.
     Jako dziecię wtulone w piersi matki,

     Byłem wolny, miałem otwarty umysł.
     Jednak z każda chwilą, stawiano przede mną kolejne bariery.

     Ograniczano mnie przekazując mi widzę.

     A gdyby urodzić się w innym domu?
     A gdyby tulić się do innych piersi?
     Jesteśmy tym, jak nas ukszałtowało doświadczenie.
     Nic innego, jak wiedza.
     Lecz bez wiedzy i ograniczeń nigdzie byśmy nie doszli.

     W tym swiecie, świecie kreowanym przez mój umysł.
Czym jest świat?

     Nie mogę tego sensownie wytłumaczyć.
     Każdy z nas postrzega go w zupełnie inny sposób.
     Każdy z nas jest samoistną jaźnią,

     Jaźnią, która żyje w swoim prywatnym wymiarze.
     Wymiarze, przez któty przeplatają się inne jaźnie.
     Wrogie, neutralne, przyjazne.

     Patrzysz na Coś samemu, widzisz Coś.

     Nikt nie zobaczy tego w Twój sposób.

     Patrzysz na Coś z kimś - widzicie to samo.

     Kreujecie to w ten sam sposób. 

     Stajecie się przyjaciółmi.

Powiedz... Co robię?

     -Tracisz czas.

     -Kurwa... Rzeczywiście.

                                                                                                        -A Ty?






 Patryk Maksymow, dedykowane Z.