Potrzebowałam dzisiaj porozmawiać z kimś o przemijaniu. O tych wszystkich myślach, które ostatnio krzyczą w mojej głowie. Ostatnio coraz częściej patrzę na siebie spod etykiety potwora. Ostatnio coraz częściej odbieram sobie prawa do życia. Ostatnio coraz częściej czuję się jedynie ciężarem. Ostatnio coraz częściej chcę ulżyć wszystkim, a przede wszystkim sobie. I nie pomaga jedzenie i wymiotowanie, wiem, że nie pomogłoby cięcie, nie pomaga bieganie. Coraz bardziej chcę powtórzyć to co dwa razy mi nie wyszło i w sumie piszę tu o tym z nadzieją, że jeżeli wyrzucę to w jakiś sposób z siebie, wykrzyczę w te literki na świecącym nocą ekranie, to że cała ta sytuacja załagodzi się we mnie, że odetchnę z ulgą i wszystko minie. Chciałabym pójść spać, ale nie potrafię. Chciałabym teraz z Tobą porozmawiać. Oglądam anime i trochę przypomina mi sytuację pomiędzy nami, wiesz? Ale tylko tak odrobinę. Ale i tak za bardzo się w nie angażuję. I nawet trochę to boli.

Za tydzień mnie już tu nie będzie.