Memories \ sleepless nights.

Znalezione w sieci. Własnych niedobór.

W ten oto wspaniały sposób cierpie na bezsenność.

I przypominają mi się bezsenne noce.

Te właśnie, wspólne.

Kto wtedy myślał o spaniu?

Komu do czego było ono potrzebne?

Najważniejsze było, że spędzamy czas razem.

Teraz siedzę i się pogrążam w jakichś mrocznych myślach.

Słucham TYCH piosenek.

Dokładnie tych, co wtedy.

I zastanawiam się, co się stało?

Gdzie podziały się te noce?

Patrzę w ciemność, a wspomnienia powracają.

Piękne, wspaniałe, szczęśliwe, radosne.

Bolesne, przygnębiające, smutne, rozdzierające...

Wiem, że rozpamiętywanie nic nie da.

Wiem, że trzeba iść na przód.

Wiem, wiem i bardzo się staram.

I zwykle całkiem nieźle mi to wychodzi.

Ale czasem przychodzi taka noc jak dzisiejsza.

Taka playlista jak dzisiejsza.

Takie myśli jak dzisiejsze.

Takie łzy.... jak tamtej ostatniej nocy.

36.

96.

111.