Do najgorszej osoby na świecie..

Proszę pożycz mi go

chociaż na chwilę

proszę chwyć go za rękę

będzie mi milej

proszę raz jeszcze

pożycz mi choć na minutkę

jego uśmiech

jego wąsy

i czarne płuca

kiedy w trakcie zabaw Cię nie puszczał

kiedy byłaś jego światełkiem w oku

nutą na ustach

kiedy nie odstępował Cię na krok

by nie stało się coś złego

kiedy Cię kochał i ponad to

bo najbardziej brakuje mi tego.

Szczęściara z Ciebie

że go masz

Zazdroszczę Ci

bo go masz

Ja to wiem

bo dopiero teraz za tym tęsknię

bo dopiero teraz chcę by był przy mnie

bo dopiero teraz odkryłam że życie bez niego jest niczym

szczęściara z Ciebie

pożycz mi go choć na chwilę

zazdroszczę Ci

chwyć go za rękę - będzie mi milej.

Nikt inny Ci tego nie da

doceń to bo tak trzeba

Chociaż dojrzejesz zbyt późno

to jednak wyraźniej będziesz pamiętać

i nie na próżno

bo to Ci doda cierpień

za ignorację jego poświęcenia

za ignorację miłości w jego spojrzeniach

za opiekę i za trzymanie za rękę

za robienie samolotów i wypadów nad rzekę.

Cierpieć będziesz później jednak

teraz masz wszystko potem będziesz żebrać

będziesz płakac nocami

i użalać się tygodniami

ze świadomością że on odszedł

że go już tu nie ma

Jest tylko mężczyzna bez uczuć bez uśmiechu

nie sypie mu się blask w jego spojrzeniu

nie zabierze Cię już tam dokąd zechcesz

po pogrzebał ze sobą miłość trzymając ją w ręce.

To nie wiersz błagalny

To nie wiersz miłosny

To wiersz żałobny

być może żałosny.

Nie da się opisać tego

co będziesz czuła gdy życie dopnie swego

to będzie jak otchłań bez dna

jak dziesiąta warstwa piekła

jak najgorsza kara

jak Jego śmierć

gorsze niż cierpienie po utracie zwierzątka

gorsze niż uczucie poniżenia w szkole

gorsze niż płakanie i użalanie się

gorsze niż patrzenie na najgorszą śmierć

to będzie kłuło w sercu

i wysysało od środka

strasznie będzie boleć w miejscu

gdzie najokrutniejsze uczucia mają się ze sobą spotkać.

Dlatego piszę właśnie do Ciebie

nie żeby uchronić

ale żeby ostrzec

bo tego nie da się uniknąć

popełniłaś już błąd

chcociaż poznasz to dopiero za kilka lat

to i tak obwiniam Cię za to

bo ja odczuwam Twoich decyzji skutki

i muszę wciąż znosić sprawione przez Ciebie smutki

Kiedyś powiesz - ale to nie musi być moja wina

Jednak ja Ci to wciąż będę wypominać.

Żaden chłopak mi go nie zastąpi

żaden chłopak nie będzie na tyle zdolny

a on był taki mądry

może i nadal jest

lecz wiedza to nie wszystko

trzeba się rozejrzeć dobrze zanim nadejdzie zmierzch

zanim ciemność zakryje jego oczy

zanim niekochanie go zaskoczy

zanim nieczułość będzie z ust biła

zanim wszystkie wspólne chwile pozapomina

tak jest moja miła

tak będzie Ci się toczyła za chwilą chwila

Szczęściara z Ciebie i Ci zazdroszczę

mnóstwo urazów do Ciebie roszczę

wybaczę Ci jednak pod jednym warunkiem

pożycz mi go chociaż na minutkę

Schowam moje złości

by jeszcze choć raz doświadczyć jego miłości.

Jeśli możesz to mu przekaż:

"Tato, ja wciąż na Ciebie czekam"

Paula.

Chcę tylko dodać, że nikt nie zrozumie tego wiersza :) ale ważne że ja go rozumiem, bo jest przeznaczony dla mnie i dla mojej wiadomości. Z góry proszę pochopnie nie oceniać :)