Są takie tematy, które nie powinny znaleźć się w głównym menu konwersacyjnym ludzi mojego rocznika, pięć lat starszych, koleżanek mojej matki, czy nawet mojej własnej babci. Starość. Bo przyjęło się, że jej się boimy, bo jest oznaką, że już bliżej niż dalej, bo cokolwiek. Zjawisko które podświadomie wżera się w młode i te już trochę mniej umysły. Ja dwudziestodwulatka (co prawda rocznikowo, ale czasy kiedy będę sobie ujmować lat, mówiąc sąsiadce, że jest niedoinformowana twierdząc, że jestem z rocznika 93 jeszcze przede mną ) będę mówić o starości, ironio. Oznaki tego zjawiska to nie chwile, gdy łupie Cię w kręgosłupie, a czoło wygląda jak wzburzona tafla jeziora. Mentalność kochani, mentalność. Machasz młodości na do widzenia, gdy wychodząc z kościoła, czy cmentarza mając powiedzmy dwadzieścia parę lat zatrzymujesz się przy nekrologach. I czytasz. Bo to takie fascynujące, bo chcesz tam zobaczyć nazwisko znienawidzonej osoby, tak jak w Biblii tylko tam stali przy wodzie i czekali, aż trup przepłynie spokojnie sobie dryfując na fali Twojej nienawiści a Ty czekasz na kartkę powieszoną na korkowej tablicy. Jeżeli nie robisz pierwszej z wymienionych rzeczy, unikaj też kolejnej. Momenty, gdy spotykasz się ze znajomymi, żeby się odchamić, oczyścić mózg a co robisz? Nie, nie chodzi mi o wspomnienia, jest rzecz gorsza niż

-  'a pamiętasz jak w gimnazjum...' i docinka

- ' no tak, ile to lat temu było ... '

( no kurwa ile ? 6 ? i co, spruchniałaś od tego czasu, żeby mówić to z taką męką w głosie? ). Rozmawiasz o chorobach. Cześć jestem młodą kobietą i lubię z przyjaciółkami poplotkować o torbielach w piersiach. Sama się dzisiaj na tym przyłapałam. Półtora godziny rozmowy dwóch młodych, atrakcyjnych dziewczyn - i mnie - o łupiących kolanach, krzyżu, wypadaniu włosów, operacjach, zabiegach i lekach. Wspomnienia z pierwszej wizyty u ginekologa się nie liczą, ustalmy, że są zabawne. Setki nazwisk lekarzy sypanych jak z rękawa a mamy problemy, żeby zapamiętać nazwiska wykładowców i przy wpisywaniu ich do indeksu siejemy panikę. Ja już omijacie tablice korkowe przy kościołach, a na dodatek nadal wolicie temat seksu i pieniędzy, a nie aptek, to jeszcze nie obcinajcie włosów. Mówię to ja - wyszłam od fryzjera kilka godzin temu, zostawiając stertę włosów na podłodze. Jednakże ja zaczęłam ten proces osiem lat temu, ścinając włosy sięgające wtedy jeszcze nie tak dużych pośladków. Potem to już prosta droga, do tapiru i pazurków na włosach. Dalej już tylko piach i na wieki wieków amen. Kim Kardashian uważaj.

Czy oznaka, że bardziej podnieca mnie myśl o wieczorze przy filmie i pod kocem, niż klub i sterta ocierających się o siebie ludzi, to znak, że dziadzieje ? A to, że mam fantazje o tym jak robię facetowi obiad, a potem tonę po łokcie w cieście drożdżowym i piorę mu firany w mieszkaniu za cenę, że mogę mu miażdżyć bark podczas snu, bo chorobliwie się przytulam ? Przecież omijam nekrologi. Najlepszą oznaką młodości, jest odporność na stres, więc mentalnie mam jakoś 10 lat. Podziękuję Wydziałowi Nauk Społecznych, to lepsze niż musztra wojskowa. Wiecznie młoda, wiecznie ciesząca się piątką u Dziubki.

Chociaż coś czuję, że owej wieczności dotknę jutro wybierając się z kanapkami, karimatą i termosem na egzamin. 

Co by tego było mało, już po zakończeniu pisania tej notki ( pisałam ją w autobusie), ledwo co opuściłam mury dworca, a podszedł do mnie jakiś Pan i powiedział, że pomoże mi z torbą bo 'tak młody kręgosłup może ulec wykrzywieniu przez takie ciężary '. Zaniósł pod samą klatkę. Chyba wyglądam na niedołężną.