Normal 0 21 Wiecie co czasem chciałabym tak niewiele, zwykłe słowo, które odmieni mój zły dzień. Czasem takich prawdziwych ich którzy są przy Tobie nawet wtedy kiedy Ty  z różnych powodów nie możesz tam być, a Ty  zamieniając się rolami rzuciłabyś wszystko, aby być przy tym kimś, zrezygnowała ze swojego szczęścia, wszystkiego co masz i co mogłoby odmienić Twoje życie, ale niestety tak nie jest. Ty tkwisz w tym sama, a wszystko i wszyscy niby rozumieją, ale żyją swoim życiem, szkoda, że świat jest tak okrutny. A może to właśnie w nas tkwi problem nie chcemy ujrzeć tego co mamy tylko szukamy tego u innych. Nie chce się użalać, bo to z dnia na dzień staje się coraz bardziej nudne. Kocham ich, ale chyba jestem skończoną egoistą, która zawsze myśli tylko o sobie, co ja potrzebuje, co dla mnie jest dobre. Zawsze co ja, co ja, a inni. Coraz częściej czuje jaką wielką byłaś pomyłką... Za oknem kolejny dzień wiosny, każdy gdzieś idzie coś robi, a ja musze siedzieć w domu  w którym i tak każdy mnie olewa. Właśnie w tej chwili chciałabym iść na terapię i wypłakać się na ramieniu. Terapia to chyba taki mój 4 dom, dom który jest chyba najważniejszy. Gdzie  zostaje wysłuchana i nikt mnie nie straszy i nie mówi jakim jestem śmieciem....