Epitafium dla Mieczysława

Hej czy wy wiecie, mój tata jest najlepszy na świecie...Pamiętasz jak cieszyłeś się jak nastolatek, kiedy podczas wigilii śpiewałem Ci te słowa? Taki byłeś - wieczny nastolatek pełen wigoru. Nie wyobrażam sobie kolejnej wigilii, kto zabije i usmaży karpia? Z kogo będziemy się śmiać, podczas gdy on będzie ryczał jak dziecko i uciekał z pokoju w takt słów kolędy Jezus malusieńki?
Miałeś tak wiele energii jak na sześćdziesięcioparolatka, dlaczego opłacany przez większość naszego życia NFZ potraktował Cię tak odgórnie i bezwzględnie? Wiem, że kiedyś los zapłaci im fałszywą monetą za ten czyn!
Pamiętaj, winy nigdy nie zostają bez kary, a póki ja żyje i moje serce bije, Ty żyjesz w nim całą swoją mocą!
Nie przypominam sobie żebym kiedykolwiek powiedział Ci, że Cię kocham, u nas w domu to słowa zakazane, które tkwią w naszych krtaniach jak szczur w zbyt wąskim kanale, wiem jednak, że tak jak Ty pokazywałeś mi jak wiele dla Ciebie znaczę, tak wiele oddał bym żebyś znów był wśród nas. Nie wiem czy tam w zaświatach masz dostęp do internetu i czy to przeczytasz, w sumie nie musisz - Ty to wszystko wiesz.
Do dziś nie jestem świadomy tego, że odszedłeś ze świata żywych, świata opływającego gównem, mam nadzieję, że tam gdzie trafiłeś jest Ci dobrze. Opowiedz mi o tym kiedy znów spotkamy się w moim śnie.
Nadal mam zapisany Twój numer telefonu i czasem mam ochotę wykręcić go i usłyszeć Twoje radosne co tam synuniu?!...to wszystko jest tak kurewsko ciężkie, a ten świat bez Ciebie nie jest już tym samym światem.

Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą.