Ciężko jest zrozumieć świat, czeka nas ciekawa droga.

Choć odnoszę wrażenie, że nikt całkowicie nie jest w stanie tego pojąć, myślę, że warto spróbować.

Takie mam właśnie dziwne twórczości w swojej głowie jak siędzę prawie tydzien w domu.

Mój mózg sam nie wie czym powinien sie zajac, w jaki sposob pracować.

Znowu jestem chora, ale tym razem może uda mi się całkowicie wyleczyć.

Faszeruje się tymi tabletkami aż do zrzygania.

No ale chyba muszę się po prostu przemęczyć jakiś czas.

Może chociaż jeden problem będzie z głowy.

Nie wiem o czym teraz mogłabym napisać, bo jest tego za dużo, a wszystkie myśli niepoukładane.

Nie wiadomo od czego zacząć, a nie mam sily żeby sobie to wszystko w głowie posegregować w jedną całość. Przynajmniej na ta chwile. 

Nie jest najgorzej na świecie, ale ciągle oczekuje czegoś lepszego.

Wiem, wiem muszę zacząć coś robić!

Myślę, że trochę się ogarnęłam, no jeżeli chodzi o szkołe, to mam inne podejscie niż w zeszłym roku.

Mam tylko nadzieję, że to się nie pogorszy, a bedzie brnęło tylko w tym dobrym kierunku.

Staram się być cierpliwa, ale jest na prawdę ciężko.

Czas pokaże, może w końcu przyjdą moje szczęśliwe chwile.

A on wciąż nawiedza mnie we snach...