2.

Za mundurem panny sznurem, czy jakoś tak. Bardzo cenię sobie wojsko. Ale to coś innego, niż zwykła pokazówka i paradowanie w mundurze. Cenię prawdziwe wojsko, które siedzi w sercu nie tylko wojskowego. Bóg, honor, ojczyzna, dyscyplina. Uwielbiam ludzi, którzy z niczego potrafią uczynić coś, co może się przydać. Kręci mnie wszelkiego rodzaju zastosowanie lin, broni, noży. Nie ma nic piękniejszego niż zajęcia w terenie, cieszenie się urokami Matki Polski, naszej przecudownej ojczyzny. Mało jest ludzi, którzy interesują się bronią. Szkoda, bo gdyby (wypluć!) przyszła wojna, każdy mógłby walczyć i brać udział w walce o Państwo. Ludzie wiedzieliby jak obchodzić się z tego typu ,,zabawkami''. Swoją drogą, gdybyśmy mieli przyzwolenie na broń to może realia potoczyłby się inaczej. Wówczas, w razie zagrożenia, Polacy - jako słowiański naród, gotowy do walki i przelewu krwi, łatwiej zmobilizowaliby się i organizowaliby wszelkiego rodzaju powstania, tak jak to dotychczas miało miejsce w historii naszych ziem.