1.

Jakość zdjęcia została ogromnie zepsuta przez fotoblog, boli. 

Powracam tutaj, zawsze coś będzie mnie tu ciągnąć. Ostatni raz zamieściłam wpis na łamach fotobloga około dwóch lat temu. Myślę, że w wakacje miną już trzy lata odkąd mnie tutaj nie było. Trzy lata życia, wiele zmian. Praktycznie cała szkoła średnia (teraz jestem w trakcie matur). Widzę jak cały czas się zmieniam, ile we mnie dojrzało przez ten czas, ile znajomości przeszło mi przez tez trzy lata, by teraz ugruntować w sercu pewne osoby. Tak - Agnieszko, Oliwio, Mateuszu, Paulino, Katarzyno, Aneto, Olu - zwracam się do Was. Dziękuję za każde ciepłe słowo, za troskę i za każdy uśmiech, który wywołaliście na mojej twarzy.

Trzy lata, tyle czekałam od poprzedniej relacji na tego rozkosznego Pana, który błogo wyleguje się na powyższym zdjęciu. W sumie to czekałam na niego całe życie. Okazał się mi lekarstwem na wszystkie zadane mi rany i pokazał mi, że można szczerze kochać. Bardzo mocno kochać. Każdego dnia razem uczymy się czegoś nowego. To bardzo obiecująca relacja, bardzo wartościowa. Karol to prawdziwy drwal, w jego ramionach mogę się schować i to właśnie tam odnajduję swoją oazę bezpieczeństwa. Nie chcę Go stracić i nie pozwolę na to.

Jutro sądny dzień. Matematyko, pokonam Cię.