Wśród wielu trosk i słabości stoję na krańcu świata Nikomu nie ufam, nikogo nie traktuje jak brata Przede mną przepaść, a za mną życie Które zawsze istniało skrycie Za przepaścią ty patrzysz w me oczy stroskane I widzisz ze cierpią, lecz wiesz ze na cierpienie są one skazane Odwracasz się plecami do mnie Widać, że nie chcesz, chcesz być koło mnie Lecz jest za późno, nie będzie już nas Łza cieknie mi po policzku, otwierasz oczy, jak skrzypiący zawias Odwracasz się i krzyczysz „Nieeee” Lecz widzisz tylko jak o dno przepaści moje ciało roztrzaskuje się... Jest już za późno, łzy lejesz niepotrzebnie Mnie już tu nie ma a twa skóra ciągle blednie Zapomnij o mnie zapomnij, przepadłem Wiem ze źle zrobiłem, bo twe serce ukradłem...