"Odkąd sięgam pamięcią zawsze było coś nie tak.. aaa.
W niełasce w ciągłym nieszczęściu los bił na oślep.
Szybko przestałam być dzieckiem, czy chość przez chwilę byłam nim?
I naprawdę nic co ludzkie mi obce nie jest, aaa.
Zabawne jakie rzeczy potrafią czasem do głowy przyjść,
a ja za dużo widzę, zbyt mocno czuję..."
Ja, dziwnie rozpalona... co w mej głowie siedzi - wiem tylko ja.
To moje!
Czy ze mną wszystko w porządku jest?
Gdybyście tylko wiedzieli, znali prawdę...
Ja wierzę, że to co robię ma swój sens!
Bo ma!