Średnio mi. Chylińska na głośnikach, setka pytań w głowie. Pozorny spokój, mam potrzebę wyjść.. na cały dzień, zająć się czymś skutecznie. I płakać mi się chce, a nie mam czym - jak zwykle, taki typ. Jakiś dołek emocjonalny? No chyba. "Cicho przyznaję, że najlepiej jest, gdy obok jesteś ty. Nie przyzwyczaję nigdy się do ciągłych rozstań, pustych miejsc. Najtrudniej jest, gdy jeszcze ciepła od Twych dłoni ścigam dzień. A jeszcze trudniej się uśmiechnąć, kiedy mówisz "trzeba trwać". Twoje oczy, Twoje usta, Twoje ręce, Twoją twarz zostawić mam, Twoje ciepło, Twoje dobro, Twoje słońce, mały świat opuścić mam? Najtrudniej jest ukryć ból. Nie pozwól mi poddać się. Tęsknotą jest na całe ciało, kiedy musisz wcześniej wstać Nie umiem Tobie dać tych paru chwil, byś został czasem sam. Bo Twoje oczy, Twoje usta, Twoje ręce, Twoją twarz, zostawić mam Twoje ciepło, Twoje dobro, Twoje słońce, mały świat opuścić mam? [...]" Jak kiedyś nie umiałam spać, gdy ktoś zajmował mi moją połówkę tapczanu, spychał na krwędź, tak teraz nie śpie po nocach, bo nie ma mnie kto zepchnąć, zabrać kołdry... Jak kiedyś wkurzały mnie telefony i ciągłe towarzystwo, tak teraz mi tego strasznie brak... Jak kiedyś nie lubiłam oglądać filmów, tak teraz cierpię, kiedy w sobotni wieczór nie mam z kim nadrobić zaległości... Weź sie ogarnij...! :*