80.....[68]....będzie 55 

uwielbiam to uczucie, gdy czytam książkę i nagle jakiś fragment tak do mnie pasuje.

ps. też mam starszą siostrę, też zawsze ładniejszą, szczuplejszą, mądrzejszą.

został mi tylko jeden egzamin, w następny piątek. 

oczywiście zakładając, że wszystkie zdałam, a w jeden bardzo wątpię, a wyników dalej nie ma :/

dziś na studiach kolejna osoba mi powiedziała "wow jak ładnie dzisiaj wyglądasz". wiem, że to w podtekście ma, że schudłam. ale zawsze udaję, że nie wiem o co chodzi, bo przecież głupio przyznać się, że się odchudza. bo od razu te myśli, a co jeśli zaraz przytyję? ktoś będzie miał satysfakcję z tego, że podjęłam próbę, ale mi się nie udało. lepiej niech nie wiedzą.

wróciłam dziś do domu. idę z mamą do sklepu, zanoszę już siatki z  mięsem do samochodu, wracam. i mama do mnie "widzisz, nawet pani Bogusia mówi że strasznie schudłaś!" kurwa jak ja kocham to uczucie.

bylam tez u kosmetyczki na paznokciach, chodze do niej od roku, wiec dobrze wie jak wyglądałam. cały czas mi mówi, że jeszcze bardziej schudłam, to naprawdę budujące. powiedziała mi też, że już przegoniłam moją siostrę.

oczywiście jak tylko weszłam do pokoju to zaczęłam przymierzać spodnie, które tu leżą, bo są za małe. i co? zauważam sporą różnicę po miesiącu nieobecności tu. nie mieszczę się już tylko w dwie pary spodni, które kupiłam jak ważyłam te 60-62kg. 

zawsze przymierzam całą szafę i wymieniam ubrania, te za duże zostawiam, a te, w które się już mieszcze zabieram do warszawy. wtedy sobie dziękuję, że nie poddałam się, gdy było naprawdę ciężko.

jutro rano wchodzę na wagę. strasznie się tego boję. nienawidzę rozczarowań. chciałabym zobaczyć mniej niż 68 :c

+okres o tydzień za wcześnie, super. a ostatnio się spóźnił

+będę w domu pewnie do środy, boję się, że będę dużo jadła. boję się, że zwymiotuje, jak to mi się zdarzało.

ps. chciałam wam bardzo podziękować za komentarze pod poprzednim zdjęciem, jesteście kochane <3