Ciężko jest się pogodzić ze stratą przyjaciela. Mój kochany Azja  Został sprzedany nie wiadomo gdzie, nie wiadomo dla kogo. Ta sytuacja cała jest chora. Gdy oglądam zdjęcia to pamiętam jaki był w dotyku, jakie mial zawsze mięciutkie chrapy....pamietam jak zawsze gdy z nim pracowałam zopominałam o wszystkim, nic wtedy nie miało znaczenia. Nawet gdy przyjeżdżałam do niego zła to dzęki niemu cały stres ze mnie schodził. Biedaczek zawsze musiał słuchac moich żali  ale chyba mu to nie przeszkadzało skoro zawsze do mnie przychodził i szukał w kieszeni smakołykow i stał grzecznie przy mnie.Ahh toco było juz nie wróci. Może za 5 lat go znajdę i odkupię warto miec nadzieję.  

A co u mnie? No coż po studniówce, więc czas zabierać się za naukę do matury 

Chyba nikt nie jest w stanie zmienić swojego prawdziwego JA