jeszcze kilka miesięcy temu zaśmiałabym się w twarz każdemu, kto powiedziałby mi, jak będzie wyglądało moje życie. najwyraźniej na początku roku wszystko musiało się zjebać, żebym teraz mogła doceniać (ale nadal trochę narzekać, przecież nie wytrzymałabym bez tego) to, co mam. oczywiście, wolałabym, żeby pewne rzeczy wcale się nie wydarzyły, ale niestety, nie na wszystko mam wpływ w swoim życiu. od pewnego czasu mam wrażenie, że nie mam wpływu prawie na nic, a moim życiem kieruje coś, co po prostu pcha mnie w dobrą stronę. albo pcha mnie w coś, co później okazuje się dobre. koniec końców, po prostu wszystko w moim życiu się ustatkowało, unormowało i z pełnym przekonaniem mogę powiedzieć, że na chwilę obecną nie chcę niczego zmianiać. zmiany przyjdą same, zawsze przychodzą same, nieproszone, często agresywnie wdzierają się do naszego życia. poczekam grzecznie do października, do grudnia, a życie pewnie znów mnie, mam nadzieję pozytywnie, zaskoczy.