Dziękuję

Zwiędłymi usty wypowiadasz martwe słowa.
Rzucasz je na wiatr, myśląc,
że pomagasz tym, którzy w nie uwierzą.
Tylko Ty w nie wierzysz.
Łudzisz ich fałszywą nadzieją.
Liczysz, że pójdą twoimi śladami,
a jednak nie próbujesz zrozumieć.
Nie obchodzą Cię ich uczucia.
Zaledwie patrzysz na świat powierzchownie.
Cieszy Cię, że życie jest proste.
Nie widzisz, że inni czołgają się w błocie.
Zyjesz z dnia na dzień.
Napawasz się bywaniem.
Wydaje Ci się, że to jest dobre 
lecz wspomnisz jeszcze, 
o ile dojdzie do Ciebie płacz bezsilnego człowieka.

Z urzędem udało się załatwić, więc jedno z głowy.
Ochrzan muszę przyznać pomaga zwłaszcza, gdy robi to mój Miś. Mimo, że czuję się wtedy besztana i nie lubię tego to jestem wdzięczna i wiem, że ma racje... Od razu mi lepiej, gdy uszły emocje, bezsilność i brak wiary w siebie. Może nie widać tego już dziś, ale mam nadzieję, że jutro wezmę się w garść!

Oczy pieką... od łez, monitora, niewystarczajacej ilosci snu? Nie wiem. Jakoś weny dziś też brak i skupić się nie mogę. Totalna pustka w głowie i w duszy. 

Za dużo i za szybko chce wszystko na raz  osiągać. Ostatecznie spróbuję wszystkiego po trochu, wszystko się podoba, ale przy niczym nie zatrzymałam się na dłużej. To głupie z mojej strony. Może powinnam skupić się na jednym? Nie muszę mieć wszystkiego... mimo to jednak bardzo bym chciała. 

Co do wiersza to pewnie dlaczego w ten sposób... notatka też nie pasuje... Naah bo ja wiem? Wszystko pasuje tylko zależy jak patrzeć. Mianowicie wielu ludzi patrzy przez pryzmat swojego życia, np. Ja żyłem na takim poziomie materialnym i nie możliwe, że ktoś żył bez telewizora, radia, muzyki, itp...

Jednak środowisko robi swoje. Gdy ktoś nie ma większych problemów z dostawaniem tego czego chce to przestaje to cenić, uważa, że mu/jej się to należy, nie widzi, że nie każdy ma tak łatwo i sądzi, że może wszystko i cały świat należy do niego zaś osoba, która o wszystko musi walczyć i każdy dzień wypełniony jest porażkami i czasem się uda wygrać z losem czy też osiągnąć coś własnymi siłami... taka osoba trzyma się tego kurczliwie, nie sądzi, że to co łatwe jest łatwe, buduje tysiące najgorszych scenariuszy, aby się nie zawieść i wiedzieć jak zareagować, wszędzie sieje podejrzenia i nie wieży, że coś można osiągnąć od tak, a jak jest notorycznie bombardowana pechem i potknięciami to przestaje wierzyć w siebie.  
Ta pierwsza będzie mówić do drugiej "wystarczy chcieć" i nie spojrzy na całokształt a zaledwie na tę część, w krórej myśli, że wie wszystko. Do tego odnosi się ten utwór, no ale kto by to czytał  

Jestem tak zaspana, że się zastanawiam czy to co napisałam ma jakiś sens... Jutro przeczytam jeszcze raz. 

Oby jutro udało się wstać bez bólu tak cielesnego jak i umysłowego. 

Dobranoc.