Nic nie wiesz.

Nie rozumiem niektórych ludzi. W głowie mi się nie mieści ich głupota, ślepota i naiwność. Nie widząc skutków, brną w ten marazm. To bagno wciąga. 

Jest bardzo fajnie... ale tylko z wierzchu. Pod przykrywką zajebstości kryje się studnia zła. Im głębiej wejdziesz, tym głębiej zostaniesz. 

Tam Cię zjedzą, zniszczą, pokonają. Oni wiedzą czego chcą. Kochają Cię, ale to pluszowy miś wypchany ludzkimi wnętrznościami. Zginiesz, zabiorą Cię i dobrzy panowie, uważani za skurwysynów, by doszczętnie Cię rozbić i pozostawić bez jakichkolwiek perspektyw na życie. To będzie koniec. Nie wiesz tego i wiedzieć tego nie chcesz.

Chcesz tam iść- wołają Cię różowe zjawy z króliczymi uszami, które mają plecy we krwi. To nie ich krew- to krew ludzi, których zabili, bez ich wiedzy- za plecami. 

Reagujesz na każdy ich gest. Wczoraj ich nienawidziłaś, dziś je kochasz, jesteś pewna, ale niczego nie wiesz- nadal. 

Wiem więcej niż Ty. Chodzę dłużej po tym świecie. Byłem w wielu miejscach. Obracałem się po wielu kręgach przyjaźni, miłości i nienawiści. Ja wiem więcej- Ty nic nie wiesz. Jestem liną, rzuconą Ci na ratunek, gdy topisz się w rzece zła, tuż przed wodospadem, gdzie byś spadła... na zawsze. 

Obiecałem sobie, że wyciągnę Cię z piekła, chociaż Ty myślisz, że jesteś w niebie. Nie słuchaj innych, bo oni nie chcą Twojego dobra- chcą swojego dobra- jesteś im potrzebna. Dlatego Cię kochają. Wyciągnę Cię, tylko złap linę, uratuję i porwę Cię do innego Świata, lepszego Świata. Tam ich nie będzie, tam będę ja, dam Ci więcej, niżby mogli Ci dać wszyscy. Bo oni chcą jednego- oni chcą korzyści dla siebie, nie kochają Cię. Chcą czegoś od Ciebie, a gdy to dostaną, zabiją Cię. 

Chodź ze mną, a pokocham Cię na nowo. Jak matka, kocha nowonarodzone dziecko, tak ja Ciebie pokocham. Tylko chwyć linę.