104.

dziękuję za wczorajsze/dzisiejsze i przyszłe nocne pogaduchy. ; *

dobrze, że byłaś akurat wczoraj, że przekonałaś się, że jednak n i k t  nie jest doskonały i miałam się komu wyżalić tucząc się lodami. Jignesh górą, twoje buty na żabkach i wiele wiele innych naszych wymysłów.

to jest takie niesprawiedliwe ! tak, staram się, strasznie się staram, żeby było dobrze. tylko może trochę mi to nie wychodzi, skoro tak mnie postrzegasz. strasznie było mi przykro, gdy usłyszałam twoje słowa i jakoś nie mogę ich nadal zrozumieć. aż tak bardzo  masz tego wszystkiego dość? mnie masz dość? hmm, ciekawe, bo jakiś tydzień temu czułam zupełnie co innego. no chyba, że jest to uświadomienie sobie rzeczywistości, że nie będzie łatwo, może jest to strach przed tym, co może nastąpić? nie mam bladego pojęcia, co będzie, co TO było i co jest. dziś znowu będę potrzebowała wytrwałego słuchacza, E., więc przygotuj się na najgorsze, tak jak ja muszę trwać w niepewności przez najbliższe kilka dni. nasze problemy to NIE ŻADNE PROBLEMY. zobaczymy za 10 lat...

Człowiek żyje otoczony radosnymi kretynami, pobłażliwym uśmiechem zbywa ich ułomność i tłumiąc w sobie tęsknotę za dalą, gardząc kobietą, z którą żyje, wytwarza iluzje. Próżne poruszenia jałowego lądu.