Historia Smutnej Miłości 1

Historia Smutnej Miłości 1

One Direction.

Marek i Julia poznali się przypadkiem na ulicy. Ona wpadła w Niego, rozsypując jakieś notatki, spiesząc się na autobus. On zamyślony nie zauważył jej. Pomógł Jej pozbierać kartki. Widząc smutną minę dziewczyny patrzącej na odjeżdżający ostatni autobus, zaproponował Jej wspólny spacer. Julia się zgodziła. Zawsze lepsze to, niż samotny powrót do domu na drugim końcu miasta. Wymienili się numerami i umówili się na następny dzień. Gdy się spotkali chłopak nieoczekiwanie zapytał:

- Julka... Jest jakaś szansa żebyśmy byli razem? Jeśli masz chłopaka to zrozumiem. Wiem, że znamy się dopiero 2 dni, ale bardzo mi się podobasz. Jesteś taka słodka...
 - Nie mam nikogo. Ja Cię też bardzo lubię.

Spotykali się przez kolejne dnie, tygodnie, miesiące. W końcu Marek odważył się na pierwszy krok i zaprosił Julię do restauracji. Kupił Jej prześliczną bransoletkę z wygrawerowanym swoim imieniem i datą pierwszego spotkania. W restauracji podał Julii prezent. Widząc łzy w Jej oczach spytał:

- Zechciałabyś być moją dziewczyną?

- Marek... dziękuję.

Wstała, podeszła do Niego, usiadła mu na kolanach i mocno się do Niego przytuliła, szepcząc mu do ucha:

- Tylko na te słowa czekałam.

Wtedy Marek pocałował Julię, a zainteresowani zaistniałą sytuacją inni goście restauracji zaczęli bić brawo. Chwilę po tym wyszli z restauracji. Poszli na spacer, tylko tym razem w przeciwną stronę niż dom Julii, do pięknego parku. Siedzieli w nim bardzo długo. W końcu mieli po 20 lat.

Spędzali ze sobą jeszcze więcej czasu. Postanowili razem zamieszkać. Wynajęli małe mieszkanie.  Byli bardzo szczęśliwi... Do czasu...

Pewnego dnia Julia zapytała Marka:

- Skarbie, jak bardzo mnie kochasz?

- Tak bardzo, że nawet tego sobie nie wyobrażasz. A dlacz... - Julia mu przerwała.

- Tak bardzo, że zrobiłbyś dla mnie wszystko?

- Oczywiście. Oddałbym za Ciebie bicie mojego serca... - Dziewczyna się popłakała. - Skarbie co się stało? Skąd te pytania? - Przytulił się do Niej.

- Pamiętasz jak czasami po prostu mdlałam, miałam zawroty głowy, bóle głowy?

- Tak... - Zapadła cisza, a Julia jeszcze bardziej się popłakała. - Skarbie... O co chodzi?

- Będziesz musiał sobie znaleźć nową dziewczynę.

- Jak to?! Co Ty pleciesz?! - Zaszkliły mu się oczy. - Jak to, znaleźć nową dziewczynę? Kocham TYLKO i WYŁĄCZNIE Ciebie!

- Jestem...

- Co jesteś?

- Nie mogę...

- Proszę Cię. Wykrztuś to z siebie... - Łzy zaczęły mu spływać z oczu.

- Mam raka mózgu. - Upadła na ziemię i zakryła twarz dłońmi.

- Jesteś pewna? - Marek klęknął przy Niej i się do Niej przytulił.

- Jestem. Byłam kilka dni temu u lekarza za namową mamy. Zostało mi kilka dni.

- Skarbie, przecież wiesz, że Cię kocham i Cię nie zostawię. Nigdy. Pójdę nawet z Tobą na koniec świata. Nawet poszedłbym TAM, gdzie Ty będziesz za kilka dni.

- Ale ja nie chcę, żebyś szedł za mną. Kocham Cię, ale nie chcę. Jesteś młody. Masz przed sobą jeszcze całe życie... Ja nie. Nie zmarnuj tego.
Wybiegła z domu i podbiegła do autobusu. Wróciła do matki. W nocy bardzo źle się poczuła, matka wezwała karetę. Zawieźli ją do szpitala. Lekarze powiedzieli, że stan się pogorszył i ma jeszcze kilka godzin. Mama Julii zadzwoniła do Marka, aby przyjechał i się z nią pożegnał. Przyjechał. Widział jak Jego ukochana umiera. Powiedziała ostanie słowa:

- Oddałabym za Ciebie bicie mojego serca. Poszłabym na koniec świata i jeszcze dalej. Kocham Cię.

Marek nie zdążył już nic powiedzieć. Odeszła. Wybiegł z sali. Nie mógł znieść myśli, że już nigdy nie zobaczy Julii. Poszedł na stację kolejową i szedł po torach w stronę jadącego pociągu. Wysłał jednego SMS na numer Julii:

Pójdę za Tobą TAM, gdzie teraz jesteś.

Ciąg dalszy w następnej notce :)