***Rece - Dürer***

Ostatnio uslyszalam piekna historie…: *W XV wieku,w pewnej malej wiosce blisko Norymberdzy,mieszkala rodzina z osiemnastociorgiem dzieci. Zeby nakarmic tak liczna rodzine,ojciec,i glowa rodziny,pracowal prawie 18 godzin dziennie w kopalni zlota. Nie zwazajac na ubogie warunki w ktorych zyli,dwoch synow Albrechta Dürera mialo marzenie.Obydwoje chcieli rozwijac swoj talent do sztuki,ale bardzo dobrze wiedzieli,ze ich ojciec nigdy nie bedzie mogl wyslac zadnego z nich do nauki w Akademii. Po wielu nocach rozmow pomiedzy tymi dwojga,zdecydowali.Rzuca moneta.Ten ktory przegra bedzie pracowal w kopalni zeby zaplacic za nauke temu ktory wygra. Ten ktory wygra,kiedy skonczy swoja nauke,zaplaci za nauke temu ktory zostal w domu,dzieki zarobkom ze swoich dziel sztuki lub w taki sposob jaki to bedzie konieczne. Tak wiec rzucili moneta w pewna Niedziele po wyjsciu z kosciola.Albrecht Dürer wygral i pojechal uczyc sie do Norymberdzy.Jego brat rozpoczal niebezpieczna prace w kopalni i pracowal tam przez kolejne 4 lata zeby zaplacic za nauke swojego brata,ktory od poczatku byl sensacja w Akademii.Jego obrazy byly lepsze nawet od prac wiekszosci jego nauczycieli,i konczac szkole juz zaczal dobrze zarabiac na sprzedazy swoich dziel sztuki. Kiedy mlody artysta wrocil do domu,rodzina Dürer zgromadzila sie na uroczystej kolacji by uczcic jego powrot i sukces.Pod koniec uroczystosci,Albrecht powstal i zaproponawl wypicie zdrowia jego kochanego brata,ktory tak bardzo sie poswiecil zeby zamienic jego marzenia w rzeczywistosc.Ostatnie slowa ktore wypowiedzial to:”A teraz,moj bracie,twoja kolej.Teraz Ty mozesz jechac do Norymberdzy aby spelnic swoje marzenia,a ja sie Toba zajme”. Wszystkie spojrzenia zwrocily sie na brata Albrechta,ktory mial oczy pelne lez,i ruszal glowa w jedna i druga strone powtarzajac:”Nie…nie…nie…”. Wkoncu powstal i osuszyl lzy.Spojrzal po koleji na kazdego ze swoich bliskich,a potem zwrocil sie do swojego brata,i kladac mu dlon na policzku,powiedzial delikatnie:”Nie,bracie,nie moge jechac do Norymberdzy.Dla mnie jest juz za pozno.Zobacz co 4 lata pracy w kopalni zrobily z moimi dlonmi.Kazda kosc mojej dloni zlamala sie chociaz raz,a ostatnio zapalenie kosci w mojej prawej rece rozwinelo sie tak,ze nawet trudno mi bylo podniesc kielich na zdrowie…Tym bardziej nie moglbym stwarzac delikatnych lin,pracujac olowkiem czy pedzlem.Nie,bracie…Na mnie juz za pozno.” Ponad 450 lat minelo od tamtego dnia. Teraz,dziela sztuki Albrechta Dürera moga byc widziane w muzeach na calym swiecie. Ale pewnie Ty,tak jak wiekszosc ludzi,pamietasz tylko jedno.Moze nawet masz je w domu lub w pracy. Pewnego dnia,Albrecht,zeby podziekowac bratu za jego poswiecenie,narysowal jego zmaltretowane dlonie,zlaczone,z palcami wzniesionymi ku niebu.Nazwal to dzielo po prostu “Rece”,ale caly swiat natychmiast otworzyl serce na jego dzielo i zmieniono nazwe na “Rece zlozone do modlitwy”. Nastepnym razem kiedy zobaczysz reprodukcje tego dziela,przyjrzyj sie dobrze.Pozwol zeby Ci przypomnialo,ze [b]nikt nigdy nie zwycieza sam[/b].* Wzruszyla mnie ta historia i zaciekawila,poniewaz mowi o Albrechcie Dürerze,i ciekawa bylam czy jest ona prawda. Albrecht Dürer to niemiecki wybitny malarz renesansu na miare artystow wloskich.Byl takze grafikiem i teoretykiem sztuki. Przyjmijmy,ze brat o ktorym mowi to Hans Dürer. Ich ojciec byl zlotnikiem,nie ma zadnej informacji o pracy w kopalni.Albrecht Dürer ksztalcil syna w swoim zakladzie zlotnictwa od wczesnej mlodosci. Rodzina Dürer nalezala do klasy “ëhrbar”czyli szanownej,ponizej 42 rodzin,ale powyzej reszty klas socjalnych,co w jakis sposob zmniejsza prawdopodobienstwo faktu skrajnej biedy rodziny Dürer. O Hansie nie ma zbyt duzej ilosc informacji,aczkolwiek trzeba wiedziec,ze Hans od 1529 roku byl malarzem dworskim krola Zygmunta w Krakowie i namalowal polichromie na Wawelu.Oprocz tego stworzyl sporo innych dziel. Ponadto,ten obraz mozna znalesc pod kilkoma nazwami,a jedna z nich to “Dlonie apostola”. W zwiazku z powyzszym,prawdopodobienstwo tego,ze ta historia jest prawdziwa jest nikla.Jednak jest to piekne i wzruszajace opowiadanie o tym,ze [b]nikt nigdy nie zwycieza sam[/b]. I tego sie trzymajmy ;) (Obraz:Albrecht Dürer,Rece (Dlonie,Rece zlozone do modlitwy,Dlonie apostola) (Opowiadanie:znalezione w internecie,moje tlumaczenie na polski z hiszpanskiego,za bledy przepraszam ;))