Dwa oblicza

-Wczoraj była ładna pogoda. Lubię jak pogoda jest ładna.

-Co to znaczy, że pogoda jest ładna?

-To znaczy, że jest słońce.

-Ono jest. Będzie jeszcze parę milionów lat, aż przyjdzie mu ochota pierdyknąć.

-Pieprzony Karzeł. Jednak wiesz o co mi chodzi. Nie gorąco, ale nie zimno. Tak w sam raz na rękawiczki.

-Ty i te Twoje nawyki.

-Masz coś do moich rękawiczek?

-Wyglądasz w nich śmiesznie.

-Może i tak, ale przynajmniej nie palcuję obiektywu jak ty, pies ostatnio mnie nie pogryzł do krwi, tylko chciał się bawić w "ściągnij rękawiczkę", no i wiatr...

-Wróć może lepiej do tego słońca. Zbytnie dywagacje nie są wskazane.

-Mówiłem Ci, że Ciebie nie lubię? Nie odpowiadaj, to pytanie retoryczne. Słońce. 17 celcjuszy, trochę chmur, rześko, najlepiej po deszczu, dobra widoczność, ma być jasno, by na przysłonie 5,6 i czasie w okolicach 1/1000 zaczynały były półcienie. Długo mi nie przerywasz?

-Wybacz przysnąłem. Mówiłeś coś po pytaniach retorycznych?

-Nie, tylko śpiewałem. Wprost zachwycam się ostatnio Madame i całą Zimną Falą.

-Ty i ta twoja ciepła muzyka...

-Znajdź mi proszę dwa elementy, które są ciepłe w Zimnej Fali? Rozumiem jakbyś powiedział coś takiego o Darkwavie albo o jakimś gównie w rodzaju Deine Lakaien.

-Naprawdę nie lubisz Deine... .

-Mam swoje powody.

-Takie same jak publikowanie tutaj śmiesznych i mało śmiesznych zdjęć?

-Nie, Deine Lakaien nie jest tak prześmiewcze.