Znów zagubiona.... nie wiem czego chce. Tyle rzeczy się zmieniło, ale wciąż świat jest pełen iluzji i kłamstw. Nie mogę już tak dalej walczyć z wiatrakami z fałszywymi znajomymi. Oni wciąż ranią. Ból jest nieodzowną częścią mego życia. Wszystko się zmienia. Stara miłość popada w zapomnienie. Wspomnienia blakną. Rany się goją.  Jednak czego ja chcę Nie wiem.

Niby spełniam swoje marzenia, ale czuję się taka samotna. Mieszkam w kraju, o którym marzyłam. Wróciłam do pisania i staram się być sobą. Jednak wciąż stąpam po cienkim lodzie. Mam wrażenie, że zaraz się załamie, a ja utonę. Nie wiem gdzie zmierzam. Nie wiem czego chce. Kim jestem Czyż to nie zabawne. Wcześniej byłam pewna wszystkiego, a teraz zbyt dużo wątpliwości. Jestem na rozdrożu. Czasami ma wrażenie, że jedna zła decyzja może przesądzić o moim życiu.

Czyżby życie znów wystawiało mnie na próbę. Czy już nie wystarczy

Święta spędziłam w domu. Cztery tygodnie wolnego. Nie było jednak wesoła. Śmierć dziadka. Jeszcze przed wigilią pogrzeb. Uwierzcie, że to bolało.

Potem zmierzenie się z przeszłością...

W Nowy Rok zalanie przez sąsiada z góry.

Aż w końcu wróciłam do Perth, lecz zanim to się stało to nocleg na lotnisku w Edynburgu. A teraz zajęcie w Collegu. Zmiana wszystkiego.

Nie wiem kiedy znów coś napiszę, ale dzięki, że to czytacie

Sanpaj