Patrycja ^^ podczas konceru ^

a tak wogóle to ją kocham xD kocham jej teksty i jej piosenki <3 są swietne ^^ w koncu to 'Kilka prostych prawd' zainspirowalo mnie do napisiania 'Mgły'

"Kilka Pytań"

Ile razy jeszcze się poddam zanim los zmieni bieg
Ile razy zniknie ta pewność że gdzieś tam czeka ktoś
Czy trzymając w dłoniach diament ten
rozpoznam że to on 

Nie tak łatwo lęk dziś przezwyciężyć
Choć tak bardzo tworzyć się chce
Nie tak łatwo znów odsłonić wnętrze
Drugi raz mogę nie podnieść się
Gdy zabraknie Cię

Ile razy zasnę z tą myślą że nie tak miało być
Ile szans straconych jest we mnie że ucieknę znów
Czy na zawsze świat mnie zamknął w tej pułapce pustych ścian

Nie tak łatwo lęk dziś przezwyciężyć
Choć tak bardzo tworzyć się chce
Nie tak łatwo znów odsłonić wnętrze
Drugi raz mogę nie podnieść się
Gdy zabraknie Cię

Zanim się we mnie resztki życia wypalą i zgasnę
Coś w duszy mi zacznie obumierać na zawsze znajdź mnie znajdź
Choć słaba tak bardzo że milczniem mnie złamać łatwo
Zbuduję ze wzruszeń naszą bliskość a z ramion przystań

Nie tak łatwo lęk dziś przezwyciężyć
Choć tak bardzo tworzyć się chce
Nie tak łatwo znów odsłonić wnętrze
Drugi raz mogę nie podnieść się
Gdy zabraknie Cię

a moja kolejna piosenka się pisze ^ praktycznie melodie już prawie wymyśliłam jeszcze tlyko sensowny tekst i nagram ją ^ i wogóle to czuję się silniejsza m.in. dzieki Patrycji Markowksiej i jej tekstow i piosenek ale i tak jest zle, ciagle zle i wiem ze jestem zbyt wymagajaca i wogole ale nie jestem szczesliwa problemy przerastaja znacznie male radosci i brak wsparcia, brak cieplych slow tak po prostu na codzien nie tlko keidy jestem chora cyz cos mi sie dzieje, czy to tak wiele ? 'hej! słuchaj lubie Cie!' kurcze no nie wiem chyba jestem za abrdzo wrazliwa ale czuje sie niepotrzebna, nie widze w niczym sensu, nie ma czegos na czym by mi zalezalo, wsyztsko nie ma znaczenia, bo niby z kim mam sie cieszyc tym co mam?! 'smutek poradzi sobie sam ze sobą ale radość trzeba z kimś podzielić' tak mam w cholere znajomych i ogólnie ludzie odbierają mnie jako zawsze uśmiechniętą duszę towarzystwa która rozkręci anjbardziej drętwą imprezę ale kurcze nie znacie mnie! i chyba nei chcecie poznać! ale to i lepiej zostańcie wsyztscy na etapie ze jestem klaunem, jest mi tak wygodniej, naprawde.

Odpowiedz do komentarza Eweliny co do przed ostatniej notki: boję się otwierać na ludzi. nie chcę kolejny raz się zawieść ;)