cynam i kardamon
Dodano: 31 LIPCA 2007
poprzez krew...
poprzez krew...
to nie chodzi o to, czy kocham, czy nie kocham.
niedorzeczna kwestia, oczywista. jak wyrywanie płatków kwiatom... bo czy rzeczywistość może zależeć od płatków kwiatu?
chodzi o to, że...
we mnie czas nie potrafi zastygnąć. tczy się poprzez krew...
i powraca. i niesie ze sobą wszystko, co najgorsze. żal, złość, krzyk, nienawiść, łzy, upodlenie, kłamstwo, zdradę, lęk. I ponad wszystko - mnie.
Mnie taką, jakiej nie chce znać.
I nie chodzi tylko o to, że kogoś krzywdzę, kogoś nienawidzę. nie jestem aż taką altruistką.
o wiele bardziej przeraża mnie to, że kiedy cała reszta już opadnie, zostaję tylko ja. i o to, że nienawidzę się, że nie mogę na siebie patrzeć, że nie mogę spać mając świadomość samej siebie. o to, że mam ochotę się pogryźć, podrapać, do bólu, do krwi, do łez, na śmierć.
ON powiedział kiedyś, że jestem małą egoistką.
nie miał racji.
bo wcale nie taką małą...
i w tej egoistycznej konkluzji... nie chodzi o to, czy mogę żyć z tym człowiekiem... nie chodzi o niego. wiem, że mogę...
chodzi o to, czy bedę potrafiła przy nim żyć z samą sobą.
a tego wcale nie jestem taka pewna.
kto mógłby nienawidzieć siebie przez całe życie?
nie jestem aż taką masochistką...
niedorzeczna kwestia, oczywista. jak wyrywanie płatków kwiatom... bo czy rzeczywistość może zależeć od płatków kwiatu?
chodzi o to, że...
we mnie czas nie potrafi zastygnąć. tczy się poprzez krew...
i powraca. i niesie ze sobą wszystko, co najgorsze. żal, złość, krzyk, nienawiść, łzy, upodlenie, kłamstwo, zdradę, lęk. I ponad wszystko - mnie.
Mnie taką, jakiej nie chce znać.
I nie chodzi tylko o to, że kogoś krzywdzę, kogoś nienawidzę. nie jestem aż taką altruistką.
o wiele bardziej przeraża mnie to, że kiedy cała reszta już opadnie, zostaję tylko ja. i o to, że nienawidzę się, że nie mogę na siebie patrzeć, że nie mogę spać mając świadomość samej siebie. o to, że mam ochotę się pogryźć, podrapać, do bólu, do krwi, do łez, na śmierć.
ON powiedział kiedyś, że jestem małą egoistką.
nie miał racji.
bo wcale nie taką małą...
i w tej egoistycznej konkluzji... nie chodzi o to, czy mogę żyć z tym człowiekiem... nie chodzi o niego. wiem, że mogę...
chodzi o to, czy bedę potrafiła przy nim żyć z samą sobą.
a tego wcale nie jestem taka pewna.
kto mógłby nienawidzieć siebie przez całe życie?
nie jestem aż taką masochistką...
