Punk not dead!

[b]Ideologia punka[/b] Ze względu na ewolucję poglądów, istnienie różnych odłamów w obrębie kontrkultury (przykładowo: anarchopunk, straight edge, oi!, nazi punk, crust punk) i indywidualizm samych punków trudno syntetycznie przedstawić ich poglądy. Generalnie, punk, którego początkowym założeniem był brak jakiejkolwiek ideologii, w miarę upływu czasu przekształcał się w ruch społeczno-polityczny wymierzony przeciwko instytucjom, które, jak uważali członkowie ruchu, ograniczają wolność i niezależność człowieka: rząd i jego aparat przymusu – policja i wojsko, zorganizowana religia, środki masowego przekazu, wielkie korporacje itp. Negacja wszelkich form rządów doprowadziła do przyjęcia przez znaczną część punków ideologii anarchistycznej w jej licznych odmianach. Bardzo często poglądy osób uważających się za punków zbieżne są z poglądami lewicowymi lub skrajnie lewicowymi, w krajach o przeszłości komunistycznej (np. Polska) tendencja ta jest jednak słabiej zauważalna. Oczywiście niektórzy świadomie odrzucają całą ideologiczną otoczkę, próbując nawiązać do pierwotnego rozumienia pojęcia punk, inni zaś koncentrują się tylko na muzyce, nie zdając sobie sprawy, że stanowi ona tylko fragment szerszego zjawiska. Poglądy punków na wybrane problemy współczesnego świata: Ekologia – większość punków jest, przynajmniej teoretycznie, zwolennikami ekologicznego stylu życia. Popularny jest wegetarianizm lub weganizm; z zainteresowaniem spotykają się działania na rzecz praw zwierząt, niektórzy są zwolennikami radykalnych działań – bojkotu firm testujących produkty na zwierzętach, uwalniania zwierząt z hodowli i laboratoriów, ataków na osoby noszące futra i sklepy je sprzedające itp. Globalizacja i Kapitalizm – punkowcy uczestniczą w działaniach ruchów alterglobalistycznych i antykapitalistycznych, sprzeciwiają się neoliberalnej polityce i wpływom dużych korporacji. Sympatyzują z ruchami kontestującymi kapitalizm, jak np. meksykańscy zapatyści. Konsumpcyjny styl życia – zdecydowanie negatywne; głównie z przekonania, że jest on napędzany przez firmy, których jedynym celem jest zysk za wszelką cenę, bez względu na koszty społeczne czy ekologiczne. Niektórzy uważają, że jest to świadoma polityka państwa – pogoń za dobrami materialnymi uniemożliwia dostrzeżenie rzeczywistych problemów społeczeństwa. Patriotyzm – w większości przypadków punków cechuje negatywny stosunek do patriotyzmu, wynikający z ich anarchistycznych poglądów, jak i z przekonania o wykorzystywaniu tej idei przez rząd w celu manipulacji społeczeństwem. Pewnym uznaniem cieszy się tzw. patriotyzm lokalny. Policja – prawie wszyscy są zgodni, że jest to instytucja, które obok wojska w największym stopniu zagrażają wolności jednostki i społeczeństwa, służy rządowi do trzymania ich w ryzach. Punki uważają że ze względu na swoje przekonania, nieszablonowy wygląd i zachowania – niekiedy sprzeczne z prawem – są szczególnie narażeni na brutalność policji. Przemoc – zróżnicowane. Część punków uważa się za pacyfistów, negatywnie odnosi się do używania przemocy w rozwiązywaniu wszelkiego rodzaju problemów. Inni przeciwnie, uważają, że przemoc skierowana przeciwko członkom wrogich grup i instytucjom państwa, zwłaszcza policji, może być skuteczną metodą samoobrony, zwrócenia uwagi na problemy i walki o swoje prawa. Religia – wielu punków uważa się za ateistów, większość odrzuca zorganizowane religie, jako skierowane przeciwko wolności osobistej, zaangażowane w różne działania o charakterze totalitarnym. Istnieją jednak grupy katolickich punków, niektórych pociąga radykalizm religijny wyznawców Hare Kryszna czy islamu. Środki masowego przekazu – raczej niechętne; punki uważają je za groźny sposób kontroli społecznej, propagandy i manipulacji informacją ze strony rządu, oraz propagatora konsumpcyjnego stylu życia. Efektem takie przekonania był rozwój niezależnych nośników informacji w postaci zinów, ulotek, plakatów, z czasem stacji radiowych, obecnie także stron internetowych. Używki – bardzo zróżnicowane. Bardziej nihilistycznie nastawione osoby uważają, że ich nadużywanie jest sposobem zapomnienia o kłopotach dnia codziennego i skuteczną metodą autodestrukcji. Skrajnie przeciwne stanowisko wyznają zwolennicy idei straight edge, różnie motywowani odrzucają wszelkie używki. Dla anarchopunków istotnym bywa fakt, że dochody z produkcji używek mają znaczny udział w dochodzie państwa; propagują oni np. legalizację marihuany, wytwarzanie alkoholu domowymi sposobami i zastąpienie kar za posiadanie narkotyków wolnością wyboru i akcjami świadomościowymi mówiącymi obiektywnie o wpływie narkotyków na organizm.