Wstałam jakoś koło ósmej , ubrałam sie i zeszłam na dół. Nikogo nie było w domu. Przypomniało mi sie, że mieli dziś pojechac na zakupy. Nie spodziewałam sie, że wyjadą tak wcześnie. Zrobiłam sobie herbate i omleta. Zjadłam i poszłam do łazienki. Umyłam sie i pomalowałam. Była może 10. Zadzwonił telefon. Szybko odebrałam , nie patrząc kto dzwoni.

-Cześc tu Alan.

-No hej.

-Co ty na to , żebyśmy sie spotkali, bo mieliśmy dzisiaj wszyscy grac w kosza, ale to wieczorem , a ja chciałbym z Tobą pogadac. 

-No pewnie , możemy isc, gdzie sie spotkamy ? 

-Może na mostku koło Liftelowej ? 

-Okej , a o której?

-O której ci pasuje.

-Hmm , w sumie to nawet zaraz mogłabym wyjsc.

-To może o 11 ? 

-Dobrze , do zobaczenia.

-No cześc , nie spóźnij sie.

Strasznie ucieszyło mnie spotkanie z Alanem.Byłam już gotowa, więc siadłam przez telewizorem coś pooglądac.Czas zleciał mi bardzo szybko. Była już 10:40. Wyłączyłam telewizor. Wziełam małą torebke i wyszłam. Z daleka widziałam Alana przy mostku , zaczął isc w moją strone. 

-Cześc mała- powiedział przytulając mnie i unosząc prz tym. 

 zdziwiło mnie to , ale nic mi w tym nie przeszkadzało

-Cześc , skąd sie wzięło mała?- spytałam z uśmiechem

-Tak jakoś, a po za tym , to jesteś mała- powiedział śmiejąc sie troche

-No w sumie tak-odpowiedziałam

-To gdzie idziemy?-spytał

-Obojętnie-powiedziałam patrząc sie na niego

-Nie musimy gdzieś isc , tylko pochodzic gdzieś i pogadac.

-No pewnie, to idziemy prosto

-Okej.

-A o czym właściwie chciałeś pogadac?

-Hmm , prawde mówiąc to o wszystkim , znamy sie dopiero jeden dzień , chcem cie poznac

-Dobrze , ja też sie chętnie troche o tobie dowiem.

 Zaczeliśmy zadawac sobie mnóstwo pytań , wiedziałam już o Alanie chyba wszystko co chciałam wiedziec. Najbardziej zmartwiło mnie to , że byc może w przyszłym roku wyjedzie stąd na zawsze. 

-Może usiądziemy- spytał wskazując na ławkę w parku.

-Jasne , troche sie zmęczyłam-odpowiedziałam

-Dzisiaj jak mówiłem że chciałem pogadac , chciałem ci powiedziec , że bardzo mi sie podobasz , a po dzisiejszym spacerze jeszcze bardziej cie polubiłem 

-Jej , nie spodziewałam sie tego , ja też cie polubiłam , nawet bardzo , a znamy sie tylko dwa dni

-Tak-zaśmiał sie

nagle poczułam jak mnie objął , uśmiechnełam sie 

-Wierzysz w miłośc od pierwszego wejrzenia ? -spytał wpatrując sie we mnie

nie wiedziałam co powiedziec , to pytanie mnie po prostu zatkało

-Nie wiem , nigdy mnie to nie spotkało- odpowiedziałam

-A mnie chyba tak

przyliżył sie do mnie i lekko mnie pocałował 

-Przepraszam chyba nie powinienem-powiedział 

-Przestań, nie przepraszaj, przecież nic sie nie stało-odpowiedziałam

-Może wracamy ?- spytał

-No chodźmy już.- powiedziałam

  Szliśmy w strone boiska dośc szybko, Alan był niesamowity , tak bardzo mi sie podobał , że niemal zakochałam sie w nim. Z daleka było widac , że kumple Alana już grają.