Etapy

- Zamknij oczy. Szepczące myśli w okół mnie nakręcane spiralą niewiadomych.

Wyłączył bym się, nie na stałe, na chwile, dosłownie na godzine tak żeby nie myśleć o niczym, dosłownie o niczym.

Wieczory przepełnione spokojem.

Wieczory, czuje jakbym dopłynął do momentu w którym mogę spokojnie odetchnąć złapać oddech i w końcu zamknąć oczy ze spokojem. Nic i nikt nie zaburzy równowagi którą utrzymywałem od samego rana tak by teraz wyłączyć stan skupienia.

Powieki, przed snem coraz rzadziej pamiętam na drugi dzień o czym myśle przed snem.

Chyba to dobry znak zważając na fakt że przed opuszczeniem powiek w stan uśpienia przychodzą najczarniejsze myśli odpędzane przez cały dzień, teraz jest ich mniej.

Nie chce się oszukiwać błądzić myślami po nieznanych terenach tak by zwodzić siebie samego za nos. Oszukiwać błędnymi odczytami znaków których de facto nie ma. Nienawidziłem się tak wiele razy, by w końcu wybaczyć samemu sobie. Powiedz mi, jak można żyć w zgodzie z innymi, ze światem jak można komuś ufać jeśli nie ufasz sobie samemu? Błądze po bezkresach szczęścia, tego małego, najmniejszego jakiego się da tak by świat wydawał się lżejszy dla moich stóp przyciąganych grawitacją problemów

Dawno nie pisałem.

Cześć:)