Pieniądze.

Jak w temacie. Ostatnimi czasy runęły w gruzach moje marzenia. I nie dlatego, że są one nieosiągalne, lecz bardziej dlatego, iż dopiero po 24 latach życia zauważyłem, jak wiele trzeba poświęcić by się spełniły. Zawsze chciałem być bogaty. Od małego dziecka gdy widziałem jak rodzicom brakuje pieniędzy na opłaty, czy może zabawki dla mnie, oraz mojego rodzeństwa. Już wtedy wiedziałem że pieniądze wszystko by rozwiązały. Pragnąłem już wtedy je mieć. Myślałem że gdy ma się pieniądze to już nic wiecej człowiekowi do życia nie jest potrzebne. Nie piszę tego, by oznajmić że przeżywam jakąś wielką pustkę, jak to zazwyczaj ludzie piszą gdy dochodzą do podobnych wniosków. Ja po prostu jestem psychicznie do zdobywania pieniędzy nieprzygotowany. Od najbliższej środy będę bogatszą osobą, od tej o jakiej zostaniu marzyłem. Lecz gdy sięgam wstecz pamięcią, i uświadamiam sobie ile musiałem przejść, ile wyrzeczeń, stresu, kombinacji, krzyków, i wzajemnych poker face-ów strzelić wypowiadając przy tym kłamstwa... Wszystko w celu osiągnięcia tej upragnionej środy. Do której po tym wszystkim już tak bardzo mi się nie śpieszy. Chcę nadal dobrze zarabiać. Zawsze był w tym problem że nie wiedziałem jak... Teraz gdy już wiem, to mam problem bo nie wiem, czy tego tak naprawde chcę. Nie dałbym rady żyć w tym stanie non stop. Lecz to co się bedzie działo już czas i życie rozwiąże. Na pewno w następnym wpisie pochwale się swoim autkiem które będzie już kupione gdy wpadne na wene by znów coś tu napisać. Jeżeli chodzi o inne sprawy niż pieniądze to nic się nie dzieje. Mało melanżuje, żadnych szczególnych nowych znajomości. Mam kilka swoich przemyśleń lecz, nie mam ochoty o nich pisać zwłaszcza że laptop grzeje mnie po brzuchu i jest mi niewygodnie. Chce spokoju. Pragne go. Do następnego wpisu Pjotr.

A na zdjęciu nic specjalnego. Poza tym że jest tam moje imie i nazwisko. Co oznacza dla mnie duże hajsy. :) Bai.