Dodano: 11 STYCZNIA 2013
Leniwie mijał czas wśród zdarzeń obojętnych.
Zachód słońca był rytuałem oczyszczającym.
Gwieździste niebo otulało nagą skórę swym błyszczącym jestestwem.
Przywykłam spoglądać nocą w dal z nadzieją, że ujrzę zielony błysk tuż nad horyzontem.
Marzenia wypływały z mojej duszy krzykliwym roztargnieniem.
Przy wschodzie wystawiałam policzki do słońca. Grzałam się w cieple poranka.
Tak mijały mi noce....
Za dnia zwykłam być jak inni. Wśród ulicznego zgiełku przemykałam nieco nieporadnie.
Czekałam tylko na zachód... na moje oczyszczenie, po całym dniu udawania, tylko tego potrzebowałam.
Komentarze
Zarejestruj się teraz, aby skomentować wpis
użytkownika peraspera.
Zarejestruj się
Masz konto? Zaloguj się.
