Zainspirowana.

Życie jest pytaniem, my jesteśmy na nie odpowiedzią.

Czasami wydaje nam się, że wiemy wszystko.

Wszystko o naszym życiu, o nas samych, o tym co czujemy, myślimy, co jest nam bliskie a co obce.

A tak naprawdę jesteśmy wielu rzeczy nieświadomi, dopóki ktoś nie otworzy nam oczu.

Wydaje nam się, że widzimy fakty, że dostrzegamy prawdy wokół, że wiemy co jest dla nas najlepsze,

że wiemy, którą drogą pójść i dokąd ona nas zaprowadzi.

A tak naprawdę się mylimy.

Dopiero czas pokazuje, że ścieżka którą wcześniej wybraliśmy prowadzi na manowce, 

że "prawda", którą uważaliśmy za słuszną i świętą okazała się zwyczajnym kłamstwem,

że ludzie, których uważaliśmy za przyjaciół przy pierwszej nadażającej się okazji wbili nam nóż w plecy,

a Ci, których uważaliśmy za wrogów wcale nie są przeciwko nam.

Czas pokazuje co jest autentyczne, a co jest złudzeniem.

Stojąc z przeraźliwym strachem w sercu,

uświadamiamy sobie dopiero wtedy, 

jak bardzo boimy się dalszego, przewrotnego losu.

Boimy się, że plan się posypie, boimy się, że ktoś nas skrzywdzi, odrzuci, skrytykuje.

Boimy się i dlatego tkwimy w pancerzu, zakładamy maskę, bo dzięki niej nikt nie zobaczy naszych łez, 

dzięki niej nikt nie zobaczy, że cierpimy.

Wolimy udawać szczęście, stwarzać pozory, że jest dobrze, niż użalać się nad sobą,

wolimy pokazywać jacy to jesteśmy silni i mocni, że nic nie może nas złamać.

Jesteśmy zbyt dumni, by okazać nasze slabości,

boimy się otworzyć przed kimś, pokazać nasze uczucia, emocje, pragnienia, obawy i lęki.

Nie chcemy się przyznać, że boimy się, co będzie jutro.

Boimy się, że nowy dzień wcale nie przyniesie szczęścia,

A prawda jest taka, że nikt nie jest niezniszczalny, jesteśmy ludzmi, a nie robotami, 

które za wszelką cenę mają dążyć do celu.

Nie powinniśmy bać się uczuć jakie są w nas.

To one nas tworzą, to dzięki nim oddychamy, dzięki nim jest w nas wrażliwośc, ludzkie odruchy.

Mu­sisz słuchać swo­jego ser­ca.

Słuchaj jak bi­je, jak krzyczy.

Słuchaj jak żyje, jak się śmieje, jak płacze. 

Bo nie uciszysz go nigdy.

i nawet gdyby udawał, że nie słyszysz, o czym mówi,

nadal będzie biło w twojej piersi i nie przestanie powtarzać ci tego,

co myśli o życiu i świecie.