Czasami zastanawaimy się czy drogą, którą wybraliśmy jest trasą, którą naprawdę w życiu chcemy pójść.

Czy są na niej ideały, do których uparcie dążymy,

czy spełni ona nasze oczekiwania, potrzeby, czy ludzie, których na niej spotkamy są warci poświęcenia i zachodu, czy kierunek, w którym idziemy doprowadzi nas do celu.

Niestety nigdy nie mamy gwarancji. 

Z biegiem czasu orientujemy się czy wybór był trafny, czy spełnia nasze wymagania.

Czasami okazuje się, że zabłądziliśmy, że droga jest zbyt kręta i wyboista, że jej meta niesatysfakcjonuje.

Człowiek bowiem na rozstaju dróg musi zadać sobie postawowe pytanie:

czego w życiu pragnie najbardziej?

Co da mu spełnienie i szczęście?  

i nie prawdą jest, że człowiek nie zna odpowiedzi, ponieważ takie rzeczy się czuje,

odpowiedź znajduje się w nas,

wystarczy po nią siegnąć w głąb swojego serca, wystarczy chcieć ją w sobie odnaleść.

Niestety nie wszystko w życiu zależy od nas, są bowiem rzeczy nad którymi nie mamy władzy.

Ktoś kiedyś powiedział, że jeśli komuś na czymś zależy to należy walczyć do samego końca. 

Może nie zawsze udaje nam się wygrać, czasami mimo chęci,

zdeterminowania ponosimy klęskę, cel okazał się nieosiągalny,

nie znaczy to jednak, że nie warto walczyć.

Zawsze istnieje ryzyko, jednak jeśli go nie podejmiemy sukces nie będzie nam dany.

Ryzyko wiąże się niestety również z porażką, jednak kto nie ryzykuje ten nie pije szampana.

Niestety porażka boli, często nie umiemy się z nią pogodzić, przez długi czas obwiniamy się, że mogliśmy postąpić inaczej.

Upływający czas  powoduje, że rany powoli zaczynają się goić i ból nie jest już tak intensywny i dokuczliwy.

Z jego upływem powoli godzimy się na zainstniałe konsekwencje, wszystko wraca do normy.

Niestety czas jest bezlitosny, nigdy taka rekonwalescencja nie trwa tyle samo, czasami jest to miesiąc, czasami rok, zdarza się też, że całe zycie, na to nie ma reguły.

Tak to już w życiu jest czasem dół czasem szczyt, życiowa geografia.

Podobno bez cierpienia nie zrozumie się szczęścia.