Nie rozumiem

Nie rozumiem tego.

Nie rozumiem dlaczego mój Tata zmarł. Dlaczego położył się spać i już nie wstał. Dlaczego zostawił moją mamę i mnie. Dlaczego Bóg go zabrał. Nie rozumiem.

Nie rozumiem dlaczego bliscy ludzie mówią bolesne słowa. Dlaczego nie potrafią zapanować nad językiem i w gniewie mówią okrutne słowa, które ranią do żywego. Nie rozumiem.

Nie rozumiem dlaczego bliscy ludzie nie potrafią nam zaufać. Dlaczego powstają tajemnice. Nie rozumiem.

I wiecie co jest chujowe? To, że gdy tracisz jednego z rodziców to wali Ci się świat. Tracisz najcenniejszą rzecz: poczucie bezpieczeństwa. Codziennie walczysz o dobry dzień. W nocy walczysz z koszmarami. I każdego dnia chwytasz się tych resztek pewności, osób, z którymi jak Ci się wydaje, łączą Cię prawdziwe i głębokie więzi. Chwytasz się tego, by na nowo móc zbudować świat, I chujowe jest to, gdy okazuje się, że to, co uważał za skrawek pewności nią nie jest, a ludzie, co do których miałaś nadzieję, że są pewni, nie są takimi i zastanawiasz się, czy ty ich naprawdę znasz. Że nawet to jest już wątpliwe. I gdy już straciłaś tak dużo, to tracisz znowu.

I wiecie co? To, co niektórzy robią jest chujowe. 

I wiecie co? Niektóre rzeczy rozsypują się już od dłuższego czasu.

I wiecie co? Nie chcę wytłumaczeń. Nie. Weto. Ja nie chcę o tym rozmawiać i tyle.

Co posiałeś, to zbierzesz,