;)

Bezgraniczne szczęście... Stały uśmiech... Radość nawet z robienia pracy domowej...

Wydaje mi się, że pierwszy raz tak baaaaardzo się cieszyłam.

Może to i dziwne, ale tak. NIGDY BARDZIEJ SIĘ NIE CIESZYŁAM NIŻ TERAZ...

Tyle może zdziałać wiadomość od pewnej osoby. ;**

Nie fajnie jest dzielić taką radość ze smutkiem.

Dziwnie jest nie móc nic zrobić...

Mam nadzieję, że będzie dobrze.

Powoli nie mogę z siebie...

Dzisiaj na polskim. Pani wspomina o tym co uczniowie piszą o dlaszych losach Skawińskiego z  "latarnika"

i oczywiście moje własne zakończenie:

"Trafił do muzeum i stoi w gablocie"

Ps. Obrazekj to moje własne dzieło! Rysowane wczoraj po przeczytaniu maila.

Pps. Dziękuję wszystkim, którzy mówili, żeby napisać. ;*