Ja jeszcze się obudzę cz. 27

http://www.youtube.com/watch?v=E0i9iRTborU

FANPAGE- ZAPRASZAM!!!

POPRZEDNIA CZĘŚĆ

Ja jeszcze się obudzę cz.27

To był ten pierwszy raz, kiedy przestałam się dziwić. Znajdowałam się na poziomie nie mojego świata, który z perspektywy wyglądał na piękny, w miarę zbliżania się do niego stawał się szary i nieprzyjemny, a gdy byłam już jego częścią tworzył obraz, który nie wymaga zmysłów. Nie było w nim nic ciekawego. Lecz ja już się temu nie dziwiłam.
Nie wiedziałam gdzie iść, co robić i znów usłyszałam głos Andrzeja. Nie było to nic konkretnego, ale jednocześnie coś smutnego. Ruszyłam przed siebie, a gdy przypadkowo dotknęłam dłonią bujnie rosnącego kwiatu o wszystkich odcieniach szarości, ten przemienił się w kwiat tysiąca barw. Dotknęłam kolejnego kwiatu, a ten również nabrał kolorów. Zaczęłam biec przed siebie, radosna, śmiejąca się, a wszystko czego dotknęłam zamieniało się w piękno. Nagle uderzyłam w niewidzialny mur. Odbiłam się od niego i upadłam. Wstałam i chciałam iść dalej, ale ten mur blokował przejście. Wszystko co zostawiałam za sobą było obrazem raju, a co przede mną obrazem piekła. Poszłam wzdłuż tej przezroczystej tamy. Była niekończąca się, a przynajmniej tak mi się wydawało. I nagle usłyszałam bardzo wyraźny głos pochodzący znikąd.
- Jesteśmy tu, żeby ci pomóc&
Nie pytałam o nic. Słowo pomóc było dla mnie wystarczająco pomocne. Poczułam, że delikatnie unoszę się ponad ziemię. Byłam otoczona przez wirujące światła. Przypominały promienie słońca, które przechodzą pomiędzy liśćmi drzewa podczas wiatru. Ukazują się po to, aby zniknąć i po chwili znów zaistnieć. Te migoczące promienie stały się dla mnie pancerzem. Pozwoliły mi przeniknąć przez niewidzialny mur, który dotąd był nie do pokonania.
- Kim jesteś?  spytałam.
- Jesteśmy  usłyszałam w odpowiedzi.  Jest nas miliardy i jesteśmy siostrami Marzeń. Mówią o nas matka głupców, ale to nie jest prawda. Głupi jest ten, kto nas nie ma. Jesteśmy ludzkimi nadziejami. Mówią, że umieramy ostatnie, ale my jesteśmy wieczne. Nigdy nie umieramy i dlatego potrafimy poprowadzić ludzi w miejsca, do których nigdy by nie dotarli bez naszej pomocy.
- A czy jest z wami _m_o_j_a_ _N_a_d_z_i_e_j_a?
- Wszystkie jesteśmy twoją Nadzieją, a jednocześnie jesteśmy Nadziejami wszystkich. Chociaż jesteśmy teraz z Tobą, to jesteśmy też z całym światem. Pamiętaj, że nigdy cię nie opuścimy, ale warunkiem jest to, abyś ty nie opuściła nas. Jeśli ogarnie cię mrok i wokół będzie burza, a ty będziesz przekonana, że Nadziei już nie ma, to poszukaj w sobie iskry. Rozpali ona nas w tobie i uwierzysz, że każda droga nie kończy się i wszystkie mają swoje punkty wyjścia. Pamiętaj&

CDN.

Nosiema