Darling

człowiek jest skazany na przemijanie. Z każdym dniem zbliżamy się do swojego końca. Z każdą sekundą robimy się starsi i nic nie ma na to wpływu. Nie ma eliksiru na wieczne życie, czy innych magicznych rzeczy. Możemy tylko czekać na to, co nadejdzie.

Mam 17 lat, nie myślę o śmierci, nie boję się jej. To ona postanowi, kiedy ma do mnie przyjść. Nie chcę unikać wszystkiego niebezpiecznego, byleby dożyć 100 lat. Żyję chwilą.

Nie zawsze byłam w porządku wobec innych. Mogę sobie wytknąć wiele rzeczy, które zrobiłam źle, jednak gdybym miała przeżywać życie jeszcze raz, na pewno popełniłabym te kilka błędów ponownie. Nic by mnie przed tym nie powstrzymało. Bez problemu mogę stwierdzić, że przez te kilkanaście lat żyłam najlepiej, jak umiałam. Nie jestem idealna, nikt nie jest. Mam wszystko, na czym mi zależy: świetnego chłopaka, grono wspaniałych przyjaciół, swoich idoli, sens życia. Nie uważam, że jestem bez znaczenia. Każdy człowiek znaczy coś dla świata. Bez jednego, małego człowieczka, wiele rzeczy nie byłoby takich, jak jest teraz.

Nie staram się być nikim innym, niż sobą.

Cześć, jestem Karolina, mam 17 lat. Nie lubię się nad sobą użalać. Nie zawsze jestem super, potrafię być upierdliwa, złośliwa, chamska... Znajdź sobie jeszcze kilka synonimów. Do kogo się upodabniam? Do siebie. Mogę się nazwać indywidualistką. Uważam, że nie ma nikogo takiego, jak ja. Nikt nie ma mojego uśmiechu, moich oczu, uszu, nosa. Jestem dziwnym przypadkiem, popadam ze skrajności w skrajność, ale jestem szczęśliwa. Nie potrzebuję sumy z kilkoma zerami na koncie, rodziców, którzy pozwalają mi na wszystko. Nie potrzebuję być najlepszą uczennicą, wolę być sobą. Nie jestem jakoś bardzo inteligentna, nie wyróżniam się z tłumu, jestem gruba, a jednak nie mówię na każdym kroku: 'Nienawidzę siebie, chcę być taka jak ktośtam.'. Potrafię zaakceptować siebie, nie chcę się zmieniać.

Nie rozumiem ludzi, którzy próbuję się na siłę zmienić. Ani takich, którzy chcą upodobnić się do jakiejś gwiazdy. Moim zdaniem to jest chore i naiwne.

Drip Drop

A na koniec chciałam się z wami pożegnać. Wyjeżdżam dopiero w sobotę, ale nie wiem, czy przez te kilka dni znajdę czas, żeby coś jeszcze napisać. Życzę wszystkim wesołych wakacji. Żebyście odpoczęli od szkoły i wreszcie poimprezowali. Wracam trzeciego sierpnia. Mam nadzieję, że o mnie nie zapomnicie.